persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
Vervlogen tijden
VOLK – 16 januari 2023 – Toen Amsterdams fotograaf Jan Sijmons in 1975 op fotojacht door Gent trok, kwam hij overal auto’s tegen: in straten, pleinen en leien… Los daarvan maakte hij vooral portretten over de stad van toen, met haar vervallen monumenten.
Het Gentse straatleven en de Gentse architectuur vormt het onderwerp van een reeks foto’s die fotograaf Jan Sijmons maakte in het midden van de jaren ’70.
Ed Sijmons postte ze op de site ‘Vintage everyday‘. Merkwaardig om nog eens terug te kijken naar deze vervlogen of vergoane tijden.
→ Op de hoek van de Cataloniëstraat met de Korenmarkt zie je een Peugeot 304 S, en die komt meteen met de tijdstempel aandraven, samen met de blauwe bus uiteraard. Het model van Peugeot is een kind van die tijd. Hij werd doorheen de volle tien jaar van de jaren ’70 geproduceerd.
→ Hoeft het betoog dat de Sint-Niklaaskerk er nog verfomfaaid bijstond?
De gevel van de Sint-Niklaaskerk in de Cataloniëstraat werd decennia door hoge reclamepanelen gesierd. De renovatiewerken hebben dan ook geduurd tot in 2010. Je merkt ook het veelvoud aan verkeersborden die de richting naar andere gemeenten aanwijzen. Dit was niet enkel typisch voor Gent, maar vond je toen overal in de stadskernen.
→ Als we goed kijken herkennen we hier het Beverhoutplein bij de Sint-Jacobskerk. Het plein maakt deel uit van de ‘Prondelmarkt‘ tijdens de weekends.
De naam van het plein verwijst naar de ‘Slag om het Beverhoutsveld’ in 1382. Bij Brugge trok Filips van Artevelde ten strijde tegen Lodewijk II van Male, graaf van Vlaanderen.
→ Het was beeldhouwer Geo Verbanck die dit monument ter ere van de gebroeders Van Eyck maakte. Het staat in het Geraard De Duivelhof, vlakbij de Sint-Baafskathedraal. Ook architect Valentin Vaerwyck stond mee in voor de opdracht. Hij was nauw betrokken bij de opbouw van de Wereldtentoonstelling van 1913 – reden waarom het beeld er kwam.
→ Toen op het Emile Braunplein nog geen Stadshal stond, zag het er zo uit. Rechts in beeld zie je het oude politiekantoor, dat tegen het stadhuis aanschurkt.
De bonte verzameling oldtimers laat er geen twijfel over bestaan dat dit beeld haast een halve eeuw geleden werd gemaakt. Lees ook op deze blog: 10j geleden veranderde het Braunplein van aanblik
→ Ook op de foto van het Sint-Baafsplein staan een meute oldtimers mooi in het gelid. Het grote gebouw is uiteraard waar het toneelhuis ‘NTG’ huist.
Het gebouw heet ‘Koninklijke Nederlandse Schouwburg’ en is gebouwd aan het eind van de 19de eeuw. Het was Jan Frans Willems, voorvechter van de Vlaamse zaak, die voor een eigen toneelhuis had gestreden. Dan toe gebeurde Vlaams toneel in de Minardschouwburg.
→ Zicht op de achterkant van het ‘Groot Vleeshuis‘ aan de boord van de Leie. Links zie je een torentje van de ‘Oude Vismijn‘.
→ Op naar de Korenmarkt: auto’s overal.
Ook in de jaren ’70, net als nu, was het Steen een slijterij. Lees in dit verband een mooie anekdote uit die tijd
→ Ook weer veel geparkeerde auto’s op de Graslei. Hier zie je de hoek met de Hooiaard rechts en met de Grasbrug links.
De flank van het gebouw, aan de rechterkant paalt aan tegen Schuddeveestraat. Dit was een steegje op de Graslei, dat net als het Hazewindstraatje, naar de Korenmarkt liep.
Lees over louche steegjes op deze blog
→ In de Burgstraat, met de hoek van het Gewad, stond het huidige restaurant ‘De Gekroonde hoofden’ er midden de jaren ’70, met vervuilde gevel, als café. De hoofden die op de gevel prijken zijn: Boudewijn van Constantinopel, Willem van Dampierre, Gewijde van Dampierre, Robrecht van Bethune, Lodewijk van Nevers, Lodewijk van Male, Filips de Stoute, Jan zonder Vrees, Filips de Goede, Karel de Stoute, Maximiliaan van Oostenrijk, Filips de Schone, Karel V en Filips II.
→ Klein Turkije kende ook in de jaren 1970 al veel cafés. Gaandeweg werd het een uitgangscentrum voor jongeren en studenten. Ontdek de straat in een portret op deze blog.
De toren van De Post staat prominent in beeld.
De gevel is rijkelijk versierd. “We zien er de vijf zintuigen telkens afgebeeld door een vrouw. Het gevleugelde hert staat voor de verjonging van het leven. Ook de middeleeuwse apothekers gebruikten een hertenkop als uithangbord. Het gewei, dat hormonen bevat werd gemalen voor zijn opwekkende kracht. De fluitspeler is symbool voor het plezier. Bovenaan staan de drie goddelijke deugden: geloof, hoop en liefde, en daarboven een Mariabeeld met kind.” Het citaat is van Routeyou. Het huis is uit 1669 en heette ‘De Fluitspeler’ of ‘Het Vliegend Hert’.
→ Uitleg over de foto rechtsboven hebben we niet. Tenzij wat je zelf ziet: het betreft allicht een beluik.
→ Zicht op de handelsmarkt en op enkele cafés op de Vrijdagmarkt. We kijken in de richting van de Meerseniersstraat (die naar de Zuivelbrug leidt) Lees op deze blog: Vrijdag, marktdag op de Vrijdagmarkt
De uitvergrote foto bovenaan toont de Graslei midden de jaren ’70. De foto is van jan Sijmons, net zoals alle overige hier getoonde foto’s.
Lees ook op deze blog:
