STAD – Meer dan 10j geleden veranderde het Braunplein van aanblik

Het Emile Braunplein wordt sindsdien gedomineerd door de Stadshal. Sommigen noemen het “de Schaapstal“. Klokke Roeland (officieel: de ‘Grote Triomfante’) hangt in een betonnen zuil – noem het een klokkenstoel. Een niveau lager ligt de zgn. ‘The Green’, met daarop uitgevend: stadscafé Belfort. Op het parkje staat “de pietjesbak” ofte “de piesserkes” (offcieel: de ‘Fontein der geknielde jongelingen’).

Hoe anders zag het plein er vroeger uit? De vergane stadsblog ‘Gentblogt.be‘ boog er zich tien jaar geleden over naar aanleiding van een lezersvraag.
Maar wat is “vroeger”?

De vraag neemt ons op sleeptouw naar levendige herinneringen over een parking, een andersoortig aangelegd parkje met de ‘Fontein der geknielde jongelingen’, en Klokke Roeland op een stenen sokkel. Maar ook aan oude foto’s van de Korte Ridderstraat… toen de pleinnamen Goudenleeuwplein en Poeljemarkt nog zichtbaar waren als échte aparte pleinen.

2014: Kunstenaar Michaël Borremans plaatst een fresco op de zuil – noem het ‘klokkenstoel’ – waarin Klokke Roeland hangt. Het kunstwerk heet ‘De Maagd van Gent’.

2011: Het heraangelegd plein, met een laag niveau waarop ‘The Green’, Belfort Stadscafé, en een hoger niveau waarop de Stadshal en de zuil met Klokke Roeland.
Tot eind 2019 verzamelden onder en naast de Stadshal de paardenkoetsen. 😉

2005: Op een grasplein achter de Sint-Niklaaskerk staan Klokke Roeland en de ‘Fontein der geknielde jongelingen’. De rest van het plein, in de richting van het Stadhuis, is een open parking.

1955: De noordelijke helft van het huidige plein was een huizenblok. De gebouwen werden afgebroken in 1960.

1855: Ook het zuidelijke deel van het plein ingenomen door een groot huizenblok. Aan het einde van de 19de eeuw is er bijgevolg helemaal geen plein maar een volledige wijk met twee grote bouwblokken waartussen een straat liep, de Korte Ridderstraat.
De huizen in het zuidelijk blok werden afgebroken in 1906, op last van burgemeester Emile Braun.