persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
In 2011 was het plein heraangelegd. Tot 1960 stonden er nog huizen op. In 995* stond er de wieg van Gent.
STAD – 30 mei 2021 – We staan er even bij stil. Het is tien jaar geleden dat het Emile Braunplein heraangelegd werd. Time flies…
Het Emile Braunplein wordt sindsdien gedomineerd door de Stadshal. Sommigen noemen het “de Schaapstal“. Klokke Roeland (officieel: de ‘Grote Triomfante’) hangt in een betonnen zuil – noem het een klokkenstoel. Een niveau lager ligt de zgn. ‘The Green’, met daarop uitgevend: stadscafé Belfort. Op het parkje staat “de pietjesbak” ofte “de piesserkes” (offcieel: de ‘Fontein der geknielde jongelingen’).
Hoe anders zag het plein er vroeger uit? De vergane stadsblog ‘Gentblogt.be‘ boog er zich tien jaar geleden over naar aanleiding van een lezersvraag.
Maar wat is “vroeger”?
De vraag neemt ons op sleeptouw naar levendige herinneringen over een parking, een andersoortig aangelegd parkje met de ‘Fontein der geknielde jongelingen’, en Klokke Roeland op een stenen sokkel. Maar ook aan oude foto’s van de Korte Ridderstraat… toen de pleinnamen Goudenleeuwplein en Poeljemarkt nog zichtbaar waren als échte aparte pleinen.
Het huidige Emile Braunplein – of daaromtrent – zou de eerste burgelijke bewonerskern van Gent geweest zijn, een handelsnederzetting vanaf het jaar 995*, op de baan die naar Keulen voer… Daarna pas kwam de ontwikkeling van de stad. *Dit werd opgemerkt en tegengesproken door Guy Dupont van het Stadsarchief/ De Zwarte Doos. Hij reageert: “995 heeft als jaartal geen bijzondere betekenis voor deze plek (…). De wieg van Gent stond wat verderop, aan de Sint-Janskerk en de Schelde oever, eerste helft tiende eeuw. Het oudste huis, ook uit de tiende eeuw, is het gerestaureerde Sint-Baafshuis in de Biezenkapelstraat. Voor een originele natuurstenen muur in opus spicatum moet je naar de toiletten in de kelderverdieping.”
Omgekeerde chronologie:
2014: Kunstenaar Michaël Borremans plaatst een fresco op de zuil – noem het ‘klokkenstoel’ – waarin Klokke Roeland hangt. Het kunstwerk heet ‘De Maagd van Gent’.
2011: Het heraangelegd plein, met een laag niveau waarop ‘The Green’, Belfort Stadscafé, en een hoger niveau waarop de Stadshal en de zuil met Klokke Roeland.
Tot eind 2019 verzamelden onder en naast de Stadshal de paardenkoetsen. 😉
2005: Op een grasplein achter de Sint-Niklaaskerk staan Klokke Roeland en de ‘Fontein der geknielde jongelingen’. De rest van het plein, in de richting van het Stadhuis, is een open parking.
1955: De noordelijke helft van het huidige plein was een huizenblok. De gebouwen werden afgebroken in 1960.
1855: Ook het zuidelijke deel van het plein ingenomen door een groot huizenblok. Aan het einde van de 19de eeuw is er bijgevolg helemaal geen plein maar een volledige wijk met twee grote bouwblokken waartussen een straat liep, de Korte Ridderstraat.
De huizen in het zuidelijk blok werden afgebroken in 1906, op last van burgemeester Emile Braun.
1355: Geen plein te bespeuren, wel een reeks stenen middeleeuwse woningen die tot één aaneengesloten rij naast elkaar gebouwd zijn. Ze vormen de voorlopers van de huizen die in 1906 en 1960 zouden worden afgebroken.
995: Ten zuidoosten van wat nu het Braunplein is, ligt de eerste bewonerskern van wat nog een stad moet worden.
Lees het volledige artikel uit Gentblogt.be in het “venster” hieronder:
Lees ook op deze blog:
Vroeger [op de Korenmarkt], was het allemaal …
Lees ook op deze blog:
