persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
ARTIKELENREEKS TEXTIEL
“HET MANCHESTER VAN HET VASTELAND”
I. Pre-industrieel Gents textiel
II. Hoe de Gentse textielreus ontstond
III. De oude Gentse textielbedrijven en de families
HANUS – UNION COTONNIERE
◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊◊
ENTREPRENEUR/ STAD – 18 april 2017 – Dit portret hoort bij de reeks ‘Het Manchester van het vasteland’. Zie kaderstuk.
De UNION COTONNIERE was de fusie van de bedrijven: Galveston, Desmet-Guéquier en de Filature de Hemptinne. De nieuwe groep telde toen meer dan duizend arbeiders. Ze vormde een belangrijke pijler voor de volgende fusie die in 1967 tot UCO zou leiden. Het bedrijf werd bestuurd door Fernand Hanus (1880-1924) – die zich als privé-investeerder had ingekocht – en daarna door zijn zoon René. De familie bezat ook de Etablissements Textiles Fernand Hanus.
De originele drijvende krachten achter de fusie tot de Union Cotonnière waren Emile Jean Braun – naast oud-burgemeester – oprichter van Galveston, alsook Paul Hebbelynck, eigenaar van de Filature Desmet-Guéquier, maar ook aandeelhouder in Galveston.
Fernand Hanus speelde een prominente rol in de ontwikkeling van de Union Cotonnière. Hij kocht een belangrijk aandeel in het kapitaal en ontpopte er zich tot de leidende figuur.
Petite histoire 1. De Union Cotonnière had ook een andere fabriek van Emile Jean Braun verworven – de Filature de Royghem, ofte Rooigem – opgericht in 1897. De achterliggende beluiken – achter de Kaarderijstraat – stonden, omwille van hun verpauperde bewoners en hun miserabele woonomstandigheden, bekend als “De Kerremelkkoer”.
Fernand Hanus was gestart met de Etablissements Textiles Fernand Hanus. Zijn ondernemerskwaliteiten waren legio. Hij legde zich toe op weverijen en afgewerkte producten – en niet enkel op spinnerijen, zoals de rest. Hij had een eigen elektriciteitscentrale en introduceerde het ploegensysteem. In 1905 kocht Fernand Hanus een deel van de fabriek van Louis de Porre in Laarne, die stamde uit 1898. In 1954 werden er synthetische vezels gesponnen.
Petite histoire 2. Aan de vooravond van WOI had hij zijn machines naar Engeland laten verschepen. Hij voorzag dat de oorlog niet van korte duur zou zijn – zoals algemeen aangenomen. Zijn zus Aline Hanus was meegereisd en had die daar ten gelde gemaakt. De verkoop had een fortuin opgeleverd. Doordat Fernand voorziend was geweest inzake WOI, startten hij en zijn zus na de oorlog met een volle beurs, terwijl de collega’s op hun tandvlees zaten. Het momentum brak aan om zich her en der in te kopen.
Terwijl Fernand zich inkocht in de Union Cotonnière, kocht Aline Hanus een derde van de aandelen van het textielbedrijf Texas aan de Blaisantvest, eigendom van de familie Voortman.
Fernand Hanus’ jongste zoon René Hanet-Hanus (1906-1984) – het gaat hier over een verandering van de familienaam; een lezer die het kan weten, bevestigde dit – zette de activiteiten verder van zowel de Union Cotonnière als de Ancien Etablissements Textiles Fernand Hanus waarin de erfgenamen van Fernand’s nalatenschap zetelden.
René Hanet-Hanus speelde een actieve rol in de totstandkoming van UCO in 1967. René’s zoon Jacques (1935-) was naast bedrijfsleider ook technologisch vernieuwer. Hij richtte een zeer succesvol labo in Laarne op voor de veredeling van jeans.
Petite histoire 3. Het oude front van het ziekenhuis Maria Middelares aan de Kortrijksesteenweg is het Kasteel Hanus. Fernand bouwde het in 1913.
Ook bezat Fernand Hanus korte tijd het imposante Flandria Palace Hotel bij het station, ook uit 1913, aan het Maria-Hendrikaplein. Thans is het een directiegebouw van de NMBS.
Aline Hanus – gehuwd De Landsheer – was op gegeven ogenblik eigenares van een winkel op de Korenlei, in het gebouw van De Onvrije Schipper. F.D.
Lees ook op deze blog: Onderbelichte gangmakers van UCO: Fernand en zus Aline
Lees ook op deze blog:
persblog.be extra – Gentse Entrepreneur
