GENTSE WINTER 2019-2020 – 05 februari 2020 – In deze editie: Video-journaal en uitgebreide commentaren over begin februari. Veel “gelamgods“, maar evenzeer ander klein nieuws uit Gent.
Video journaal
Lees verder onder de video
Begeleidende uitleg bij het Video-journaal
Een ander Lam Gods. Humoristische invulling van het veelluik van de gebroeders Van Eyck door Frits Van den Berghe in 1932. Document, via Geert Vandamme van Gandavum2 op onze desk geraakt. Leer meer over Frits Van den Berghe in deze blog: Schaam en faam: Ham, Vijfwindgaten, Verhelst & Co en Het levenssprookje van Honorine en Paul-Gustave
Een kritische stem over de expositie over ‘Van Eyck, een optische revolutie’ – zelfs meer dan één – vind je op de facebook-pagina van Johan Anthonis, in een vorig leven als kunsthistoricus verbonden met de Sint-Baafskathedraal. De kenner betreurt het dat “het absolute meesterwerk van Van Eyck zo vermassacreerd geëxposeerd wordt. Opgesteld verdeeld over 2 locaties [kathedraal én MSK], met de originele binnenpanelen uit de “nieuwkuis” aangevuld met een “bruine” anachronistische kopie en 2 zwart/witfoto’s.”
Johan Anthonis over de expositie in het MSK: “En de spijtige vaststelling: de meeste topwerken van Van Eyck ontbreken en zelfs van het eigen Gentse altaarstuk zullen enkel de buitenluiken te zien zijn op ‘Van Eyck, een optische revolutie’. Zijn afwezig in het MSK deze 5 topwerken van Van Eyck. Alle centrale panelen Lam Gods, met uitzondering van de Adam en Eva, Het dubbelportret van de Arnolfini’s, De man met de rode tulband, zelfportret Jan Van Eyck, De kanunnik Van der Paele, De madonna met kanselier Rollin.”
“Van Eycks schildertechniek figureerde er tussen de uitvinding van de boekdrukkunst, het kompas, de bril, het buskruit, de windmolen en de ontdekking van Amerika.” De website ‘De Lage Landen’ spaart geen superlatieven in haar berichtgeving over Jan Van Eyck’s schilderkunst op de ‘Nova reperta’ – d.w.z.: “nieuwe ontdekkingen” – die rond 1590 in Firenze werden uitgegeven. Voorts: “Uitzonderlijke expo in het kader van ‘Van Eyck. Een optische revolutie’ in het MSK.”
Historische reconstructie van de Sint-Baafskathedraal door UGent. Zo zag “de kathedraal” er uit ten tijde van de Van Eyck’s… Ze heette toen nog de Sint-Janskerk. Een oud romaans gedeelte zat vast aan een nieuw gotisch gedeelte. De toren kwam pas later.
Tegen een “blinde” muur aan de Jan van Stopenberghestraat – opzij van de McDonalds bij de Korenmarkt, en aan de kant van de Predikherenlei – prijkt sinds jaar en dag een muurschilderingversie van ‘Het Lam Gods’.
Door al dat “gelamgods” zou men bijna vergeten dat dit jaar ook de Floraliën plaats vinden. En dit, van 1-10 mei. Traditioneel is dit in de Floraliënhal in het Citadelpark. Het Huis van Alijn gaat echter een specialleke doen. Ze zal in haar museum – met behulp van een gids – rondleidingen houden over bloemen en planten. Vintage-dinges… .
Sint-Pietersnieuwstraat: de “Zakman”. Op zondag 2 februari struinde de brave man tussen Sint-Pietersnieuwstraat en Bagattenstraat tot aan de Nederkouter – zoals hij dit de laatste tijd zo vaak doet. Leer meer over de Zakman op deze blog: Armlastig: zakkendragende daklozen en ‘Zakman’: Gent’s icoon voor armoede
Bagattenstraat. Gratis expo ‘over The Badges’. Badges, pins en buttons. Een duizendtal. Ze handelen over arbeid, mensenrechten, solidarteit… Kortom: het werkterrein van de organisator: Amsab-ISG.
Sint-Baafsplein. Restaurant ‘t Vosken op vrijdag.
Serge D. op facebook: “Een gekend figuur die we nooit zullen vergeten: Georgette M. – in de volksmond “Tsoeleboele” genoemd .Ze kwam toen alle cafés binnen waar ze de overgebleven klutsen bier uitdronk. Vele van de oudere Gentenaars hebben ze gekend. Ikzelf spreek van de periode 1988/91. Ze is ondertussen ook al overleden, m.n. begin de jaren 2000.” Meer over volksfiguren in Gent: Erwin Storme in Klein nieuws uit Gentse straten
Ketelpoort met zijstraat Frans Tavernierstraat. Aan beide zijden van deze straat – genoemd naar een 19e eeuwse Brugs ondernemer in Gent: woningen uit 1754.
Aan het Witte Kaproenenplein bij de Gebroeders De Smetstraat zijn de sociale appartementsblokken die moeten plaats ruimen voor een groot ondergronds parkeerterrein bijna leeg gemaakt. Het herinrichting van het plein gaat samen met de bouw van de grote moskee aan de andere kant – Schaliestraat – van de straat, op de site van het voormalige tractiestation voor trams.
Sint-Pietersnieuwstraat – schapen in de straat. Via het bedrijfje Sensolus kan elke Gentenaar straks volgen waar de schapenkudde zich in de stad bevindt. De Stad heeft daar een budget voor goedgekeurd. Dixit Het Nieuwsblad.
Delphine Boëlpark. Parkplein. Ze blijft in het nieuws. Niet iedereen weet dat Delphine Boël aan het Parkplein – bij de Kortrijksesteenweg en de Burggravenlaan – een straatnaambord heeft. In dan nog wel in de nabijheid van andere royalties, zoals bv. het dichtste bij is de Prinses Clementinalaan, genoemd naar de jongste dochter van Leopold II. Het bord is niet officieel. Het werd er in 2010 door de buurtbewoners geplaatst. Komt er nu een beslissing om de naam officieel te maken? Ook: in een vorige editie van deze rubriek
Een lezer commentarieerde op onze foto’s op facebook over “vergane glorie” aan de oude Botermarkt in Ledeberg. Sam D. C.: “Dit is één van die hoeken die een gelijkenis (ver)toont met een andere plek in Gent, check punt: Dahliastraat, Frans van Ryhovelaan en Fuchsiastraat. Een kruispunt in de Bloemekenswijk. Gewoon toeval, dacht ik.”
Poppentheater Pedrolino. Haar vaste zaal is aan de Heiveldstraat in Sint-Amandsberg. Het programma loopt al 25 jaar en staat los van Pierke die traditioneel op zolder in het Huis van Alijn zit, maar die wel optreedt bij Pedrolino.
Nederkouter. Ververij De Geest maakt geschiedenis sinds het midden van de 19e eeuw. De Geest, zowel in Gent, Brussel als in Antwerpen, is een droogkuisreiniging voor kledingstukken, gordijnen, sofa’s, tapijten en leer – en dit sinds 1846. Over “verven” wordt op de website niet meer gesproken.
Ode aan ‘Gentbrugge’.
Wim Backx over het Canvas-programma ‘Gentbrugge’ van Joris Hessels: “Ik luister naar de verhalen. Want dat is wat u doet. U laat de mensen vertellen. Via uw kleine interventies hoor ik die mooie verhalen. Over de gepensioneerde bloemenverkoper. Hij had zo graag opera gezongen. Het mocht niet. Van de ouders. Daarom dan maar uitgeweken naar een andere carrière. Een eigen bloemenzaak. Niks van verbittering. Enkel een warm enthousiasme voor het leven. Dat hebben al die gasten in uw programma gemeen. Het lijkt alsof dat enthousiasme uit de Gentbrugse gronden opborrelt en elke inwoner aansteekt. De meester in de Oosterse gevechtssport. De bakker/collectioneur. De moeder/manager van zeven of negen kinderen. De straatveger. De diepzeeduiker/zeiler. De radiomaker. Elk doet zijn ding. Maar in dat ene ding vinden zij de liefde. De passie. Die liefdevolle passie drijft hen voort. Doet hun ogen twinkelen. Dat te mogen en te kunnen zien, is een voorrecht. Een heerlijk en wonderlijk voorrecht.” Gepubliceerd op 3 februari 2020.
Lees meer op deze blog:
