persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
STRATEN – 13 april 2022 – Een smal straatje, met een geschiedenis van een brouwerij, een brug… Met een huizenrij aan de kant aan de Platteberg en één aan de kant aan de Parijsberg…
Van steegje tot doorgangsweg tussen het mondaine Zuid en de arme Sint-Pieterswijk, tot studentenstraatje.
De oeroude verbinding tussen ’t Zuid en de Sint-Pieterswijk loopt over een “hellinkje”, en is een kleine kuitenbijter voor een ongetrainde pedalerende stadsmus.
Lees alle uitleg onder de video
STRAATNAAM
De Lammerstraat kreeg haar naam omwille van een brouwerij die er vroeger stond en ‘Het Lammeken‘ heette. We vonden weinig over die geschiedenis, te ware dat in Merendree, in de tweede helft van de 16de eeuw, een herberg ‘Het Lammeken’ heette. Zowat honderd jaar later werd die herberg verkocht aan Sieur Philips Vander Stricht, brouwer van ‘Het Lam’ te Gent, die de herberg alhier “Het Lammeken” doopte.
Het straatje was van oudsher bekend als een klein straatje dat van de Sint-Pietersnieuwstraat afdaalde naar de Nederschelde ofte Muinkschelde.
De blog ‘Gent-Geprent‘ schetst hoe de situatie eruit zag voordat er een stevige brug kwam die de verbinding maakte met ’t Zuid, toen de Muinkmeersen genoemd. Vanaf 1837 ontstond daar het eerst treinstation van Gent: het mondaine ‘Zuidstation‘.
“Daarvoor lag langsheen de Lammerstraat, genoemd naar brouwerij ‘Het Lammeken’ en toen niet meer dan een steegje, een smal houten brugje waar treinreizigers de oversteek naar het stadscentrum maakten. In 1842 was de Lammerstraat aan de oever van de Muinkschelde 6.5m breed en halverwege was dat nog amper 2m.”
DE BRUG(GEN)
Charles Marcellis bouwde er in 1844 een kokerbrug in gietijzer met sierlijke brugleuningen. Tegelijk werd de Lammerstraat verbreed.
“Het grote probleem was echter de ligging van de brug. Deze lag niet echt in het verlengde van de Lammerstraat haaks tegen de stroom in.” Uiteindelijk werd in 1866 een nieuwe, meer degelijke, brug geïnstalleerd om die verbinding te maken tussen het Zuidstation en de Sint-Pieterswijk.
Noteer dat die wijk al bij de bouw van de eerste brug erg verpauperd was, met beluiken als ‘Bataviabeluik’ (gesloopt in 1881) en ‘De Vreesebeluik’ (gesloopt in 1930), waar thans de UGent gebouwen staan bij de Rozier en de Blandijnberg.
Tot slot was er in 1952 de opening van nog eens een nieuwe brug. Er liep een tramspoor over de brug.
De buurt werd stilaan hip. Tijdens de belle époque was het ‘Wintercircus‘ aan de Sint-Pietersnieuwstraat en de Lammerstraat, en het ‘Grand Palais Valentino‘ aan de Kuiperskaai, de grote publiekstrekkers. ‘Valentino’ staat ook bekend als het ‘Coliseum’.
Lees op deze blog: Het Coliseum en meer fraais van Geo Henderick en Wintercircus, garage, oldtimers, concertruimte…
VENETIAANSE “LOOK”
De straat kenmerkt zich verder al sinds het midden van de 19de eeuw door het hoekgebouw met Venetiaanse look, zijnde “overwegend Italianiserende, neoromaanse inslag” schrijft Inventaris Onroerend Erfgoed.
Het werd in 1852 opgetrokken, naar ontwerp van architect Louis Roelandt.
Dit merkwaardige gebouw staat op de hoek met de Sint-Pietersnieuwstraat, met de rugzijde naar de tweede ingang van het ‘Wintercircus’. (meer daarover verder) Van oorsprong is dit pand opgedeeld in meerdere panden. Onder haar daklijn huizen meerdere winkels.
KANT PLATTEBERG
Vlak naast dit gebouw staat het leegstaande en verwaarloosde pand van ‘Polé Polé‘ en van ‘Hasta Manana‘, met tussen de twee in: een pand dat daar al langer staat te verkrotten.
Verderop in de straat, langs dezelfde straatzijde, vind je een winkel met een houten pui, waar ‘Kwafé‘ gevestigd is.
Rechts daarvan is de trappengang naar de Platteberg, bij de Krook.
En zo ziet de achterkant van het gebouw er uit: “opeenvolging van houten erkers naast en boven de trap die de twee straten verbindt”. Aldus Inventaris Onroerend Erfgoed. Afdalend kom je bij de achterkant van het Wintercircus aan de ene kant, en aan de andere kant bij een zijkant van de stadsbibliotheek.
Lees op deze blog: De Krook; nieuwe bibliotheek en Wintercircus
KANT PARIJSBERG
Een “second-empiregeveltje van 1846″ volgens Inventaris Onroerend Erfgoed.
Ook hier vinden we een houten winkelpui. Merk het borstbeeld in de gevel op. In dezelfde rij: het leegstaande pand van ‘Burrito Bar‘, aan de kant van de Parijsberg.
Het gangetje naar de Schelde, de Parijsberg, zou een bewaarde toegang zijn tot een oud wandelpad. “(…) dat van daaruit langs de Schelde zou gevoerd hebben tot de gesloopte Onze-Lieve-Vrouwekerk”. Dixit Inventaris Onroerend Erfgoed.
Die – in de Napoleontische Tijd gesloopte – kerk stond links van de abdijkerk op het Sint-Pietersplein.
Dit oud wandelpad liep – ter hoogte van de Hoveniersberg – voorbij het Kasteeltje Emmaüs.
Lees op deze blog: Over Gentse ijskelders en Napoleon en de gedeeltelijke afbraak van de Sint-Pietersabdij
Merkwaardig: Links van de toegang tot de Parijsberg was vroeger een hoekhuis met erfgoedwaarde. Volgens onze bron zag het er van binnen als volgt uit: “Prachtig neo-Vlaamse-renaissance-interieur met fraai bewerkte eikenhouten plafonds, schouwen, lambriseringen en deuren, onder meer schouw gedateerd anno 1884.” Het bestaat dus niet meer.
Rechts van de toegang tot de Parijsberg staat een woning uit 1845.
VERNIEUWD WINTERCIRCUS
Het meest merkwaardige element dat heel recent enige verandering bracht in de aanblik van de straat is de nieuwe gevel en dito poort van het Wintercircus.
Lees op deze blog: Wintercircus, garage, oldtimers, concertruimte… en een recente update in onze rubriek ‘Gentse Zomer’)
De Lammerstraat is een straat die nogal goed ligt bij het jonge volk. Bijgevolg: betaalbare eetgelegenheden. Niettemin merken we toch meer leegstand dan voor COVID-19.
De animo is er een beetje uit.
Lees ook op deze blog:
Vlaamsekaai: verfijnde gevels, gewijd aan Vlaamse kunstenaars
‘Flandria Palace Hotel’ vanachter het venster van ‘The Rambler’
Lees ook op deze blog:
