persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
GENTSE WINTER 2017-2018 – 08 november 2017 – De zebra is zoek, de tijger is van papier, de olifant werd gewurgd, een zoo met mensen... zijn de meest schokkende ingrediënten van deze editie ‘Gentse Winter’. Niet voor gevoelige kijkers.
Scroll naar beneden voor de vierde editie van ‘Gent Onafhankelijk’ .
Zebrastraat – Fake news. Tijdens een congres over de GUM, het nog op te richten Gents universiteitsmuseum aan het Complex Ledeganck, deed de Voorzitter vanop het podium een oproep. “Weet iemand waar de vermiste zebra is?” Hij werd indertijd nog door Felix Plateau hemzelven “geprepareerd“.
Scribent en bio-engineer Eddy M. discuteren “in de wandel” of het nu gaat over een zwart paard met witte strepen, dan wel een wit paard met zwarte strepen? De persoon rechts mist duidelijk de filosofische pointe.
Overpoortstraat – Aangezien niemand nog de pudeur heeft om het Sinterklaasfeest af te wachten alvorens over het eindejaar te beginnen, kondigen wij hier al ‘Cristalnacht‘ aan door middel van footage van schier 20 jaar geleden. Die nacht – thans ook al met een ‘K‘ gespeld, wat wij al wat aangebrand vinden, gelukkig niet met dubbel ‘l‘ – is een studentenfeest op de laatste donderdag voor de kerstvakantie.
Het nachtelijke gefeest – wij spellen hem met een ‘C‘ als het pilsmerk zoals origineel bedoeld – zie je in een video uit 1998. Pro’s & Con’s komen aan het woord. Hoe het restaurant van Ugent in de straat er toen uitzag, zie je op de foto van Inn Omer uit de facebookgroep Ge zijt van Gent als ge… Toen heette dit gebouw “den Aquarium“, thans zit daar Kruidvat.
Nicolaï Kossikoffstraat – Sint-Pietersnieuwstraat – Een lezer van de facebookgroep Dat és mijn Gent reageerde op het artikel op deze blog: Gent, Nicolaï Kossikoffstraat.
Jean Marie De Wulf: “Hij was een echte fotograaf kunstenaar. Hij had zijn atelier, of woonde, in de Sint-Pietersnieuwstraat, naast [studentenrestaurant] ‘De Brug’. Ik stopte altijd om zijn laatste werken te bekijken!” Een andere lezer, Richard C. Baert, heeft die Russische fotograaf ook nog gekend.
Visitatiestraat, Sint-Amandsberg – De nieuwe folder van Campo Santo waarop een deel van de plattegrond staat met verwijzingen naar graven van bekende Gentenaars, bracht ons op 1 november onder meer bij het graf van Ferdinand Lousbergs, één van de eerste groot-industriëlen van het Gentse textiel (Lees ook op deze blog: Ferdinand Lousbergs en Campo Santo, stilte voor de 1-november-storm)
Koning Albertpark – Er is dan toch nog een olifant in de buurt van het Muinkpark waar vroeger de zoo van Gent heeft gestaan. Alain Mahieu postte het kunstwerk getiteld ‘The weeping elephant‘ op de facebookgroep Dat és mijn Gent. Die olifant zou misschien symbolisch kunnen verwijzen naar het tragische einde van de olifant Jack uit de zoo. Uit Muinkparkwijk.be: “Op 17 mei 1904 werd de olifant eigenhandig door Ciesken [de koper] gewurgd door middel van stalen kabels, aangespannen door een windas. Zijn poten werden met kettingen in bedwang gehouden. Félicien Rogghé, een gereputeerd Congojager, gaf het dier het genadeschot met zijn Comblain-geweer.” (Lees ook op deze blog: Werd Betsie gebarbecued en is haar kop zoek?)
Derbystraat, Sint-Denijs-Westrem – Om in het dierenrijk te blijven: de Startersfabriek promoot in het stadsmagazine haar events door middel van een papieren tijger. Het beeld is wat ongelukkig gekozen, gezien de betekenis van de uitdrukking: “er gevaarlijk uitzien, maar het in feite niet zijn”.
Vrijdagmarkt – In de publieksruimte van de Bond Moyson zijn, naast elkaar, twee grote tableaus opgehangen, klaarblijkelijk van dezelfde schildershand, beide over eenzelfde thema, zijnde varianten op het “geluk” van een koppel.
Het ene koppel zit bedrukt te wezen in een huiskamertje dat wordt versierd door een ‘God-ziet-u’ ornament, terwijl op het andere tableau de arbeidsongeschikte heer des huizes bezoek krijgt van een mannetje van de socialistische mutualiteit dat hem centjes bezorgd. Er hoeft geen tekening bij…
Familie Van Rysselberghedreef – In een bijdrage op zijn site getiteld ‘Zoo humains 1913‘ brengt Claude Faseur op zijn site de vreselijke anekdote van buitenlanders die tijdens de Wereldtentoonstelling in Gent als wilde dieren in de zoo werden tentoongesteld. De echte zoo was al dicht.
Hoe zwangere vrouwen naar hier werden gesleept omdat de bevalling publiciteit zou opleveren voor de expo. Hoe Senegalezen en Filippini’s hier aan hun einde kwamen, omdat ze de weersomstandigheden niet overleefden tijdens hun “gevangenschap” in hun artificiële dorpen. Schandelijk. Hun dorpen lagen tussen het Paleis voor Schone Kunsten en de Plantentuin van Ugent. De expo van 1913 vond plaats onder het burgemeesterschap van Emile Braun.
Antwerpsesteenweg, Sint-Amandsberg – Volvo uit de jaren ’80-’90?
Corneel Heymanslaan – Op de parking van Dreambaby: een auto met nummerplaten uit Dubai. Zegt dit iets over de populariteit van deze winkelketen?
EVENT/ STADSTAAT – Er broeide wat in de Kuip. Eind 2007 was er een stadstaat in de maak. Vierde aflevering – Vrij naar Daniël Termont in het boek ‘Gent Onafhankelijk’: De N-GA, haar streven naar autonomie van de stad en haar strijd tegen de West-Vlamingen werd een mediahype. Het was angstwekkend te zien hoe snel totalitarisme, haat en afgunst zich installeren. Veel mensen vonden dat ik dat “als burgemeester toch niet zo maar kon laten gebeuren”. Ze waren verontwaardigd en dat was een geruststelling. Maar ze beseften niet dat het niét echt was. En dat was verdomd ontnuchterend. Het betrof hier de grootste jongensstreek in Gent ooit, maar met de onderliggende boodschap om onverdraagzaamheid aan de kaak te stellen. F.D.
Lees ook op deze blog: