VOLK – Volksfiguur ‘Guust de Wortelschreper’

persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina

Gust Buysse zorgde elk jaar voor een stunt tijdens de Gentse Feesten

VOLK/ EVENT – 12 maart 2022 – Gust Buysse kreeg de bijnaam ‘Guust de Wortelschreper’ na zijn stunt tijdens de Gentse Feesten in 1978. Begin de jaren 1980 zorgde hij telkens weer voor één of ander gek record tijdens de feesten.

In september 2014 is Gust Buysse – bij iets oudere Gentenaars beter bekend als ‘Guust de wortelschreper’ – op 75-jarige leeftijd overleden.

In 1978 ging Gust of Guust tijdens de Gentse Feesten op de Vlasmarkt zitten om het wereldrecord wortelschrapen of raspen te vestigen. 225 uren ofte tien dagen was hij, dag en nacht, aan de slag onder een tentje bij café Ekkentu.
Hij raspte 100 kg wortels per dag.
Het was van meet af aan de bedoeling om in het ‘Guiness Book of Records‘ te komen, en dat lukte hem.

Waarom Gust dit deed?
De tijden waren toen knettergek in Gent. Alles kon tijdens de Gentse Feesten.
In de vergoane stadsblog ‘Gentblogt‘ verklaart Gust dat Vuile Mong (van de ‘Vieze Gasten’) hem ertoe aanzette om die wortels te raspen. Zomaar, omdat “zot zijn gene zeer doet“…
Of was er meer? Gust refereert naar John Massis: “Iedereen moest zijn eigen record hebben”.

Guust de Wortelschreper – record wortels raspen – pic STAM

Elk jaar opnieuw een stunt tijdens de Gentse Feesten

Gust hield het niet bij “wortelschrepen”. In 1980 brak hij het wereldrecord ‘muilentrekken’.
Een jaar later, in 1981, hield Gust, tien dagen lang, in het Gents, een zangsessie vanop een rijdende kar. Zijn populaire refrein: “T’es fieste, t’es fieste, zuipen gelijk de bieste. K’mag er nie op peize, k’goa op reise. K’moe tier nie wete, k’vertrekke mee mijn schete, k’goa op voyage, mee mijn menage.”

In 1982 ging Gust op in de rol van ‘Guust de Stempelaar’. Door een half miljoen stempels te zetten, wilde hij zijn steun betuigen aan de werklozen. Het was symbolisch: er waren toen zoveel werklozen in ons land. Voor wie jonger is: werkloos zijn betekende in die tijd dat je bij de RVA een stempelkaart moest laten afstempelen, elke dag opnieuw. Die maatregel was bedoeld om zwartwerk tegen te gaan. Later is dit stempelen beperkt geworden tot één keer in de maand.

In 1983 schreef hij de langste protestbrief. De brief, die met dikke stiften op een 1m-brede rol papier werd gekrast, bedroeg uiteindelijk een lengte van 10 km. Het was de tijd van de wapenwedloop tussen de grootmachten. Vooral van het Amerikaanse ‘Star Wars’.
Gust’s brief was zogenaamd gericht aan de Amerikaanse president.

In 1984 waagde hij zich aan het record ‘hoedjes plooien‘. Gust plooide 30.000 papieren hoedjes…

In 1985 stond hij zijn “roman” ‘Tarzan is nen blieke’ te signeren, en dit 18 uren per dag, gedurende tien dagen. Die “roman” stelde niets voor. Twee nietjes volstonden om die in te binden. 15.000 exemplaren werden overhandigd aan het publiek. De signeersessie werd geflankeerd door een discodeuntje.

Gust’s curriculum was een allegaartje van jobs: bokser, matroos, barman, kelner, straatmuzikant en portier aan ’t Zuid”.

We eindigen met een beschouwing over – wat ons betreft – de schoonste tijd van de vorige eeuw in Gent is geweest. Die beschouwing wordt verwoord in het vergoane ‘Gentblogt‘ op zondag 28 juli 2013: “In de jaren ’80 traden heel wat markante figuren op de voorgrond tijdens de Gentse Feesten. Menig creatieveling waagde zich aan een of andere ludieke actie, geheel in de lijn van de heersende tijdsgeest. Alles was mogelijk, meer zelfs: hoe gekker, hoe liever. (…)”

Lees verder na de video

Video uit 1978 bewaard in het STAM. Uit de Gentse Filmaktualiteiten / Collectie STAM en De Zwarte Doos – Stadsarchief Gent. Met dank aan Jacques Dubrulle en de familie Daskalidès

Wie nu naar de ‘Gentse Feesten’ komt, kan zich niet inbeelden wat er toen spontaan allemaal mogelijk was. De ziel van het volksfeest zat er toen nog in.