persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
‘Oud België’ ofte ‘Ancienne Belgique’
VOLK/ STAD – 18 februari 2023 – ‘Variététheater’ is de vlag die de lading van de programma’s aldaar dekte. Er werd gezongen, gedanst en sketches geacteerd, helderzienden verschenen op het toneel, en soms kwamen er zelfs circusacts met wilde beesten aan te pas. Place to be: Veldstraat 52, in zaal ‘Oud België’ ofte ‘Ancienne Belgique’.
Je zou het bij de ingang van de zaal niet zeggen: er waren ca. duizend zitplaatsen. Het gebouw loopt van de Veldstraat naar de Leie, aan de overkant van de Ajuinlei. Aan de achterkant van het gebouw zie je pas hoe massief de zaal was.
Vandaag is er geen ingang meer te bespeuren. ‘Kruidvat’ heeft zich in de rechterkant van het gebouw (kant van de ingang tot het theater) gevestigd. Niets laat hier vermoeden dat de ruimte een glorieus verleden heeft gehad. Of toch? Marc Bauwens, werkzaam bij Stad Gent, wees op details in het interieur…
Aan het begin de jaren 1960 was Leo Martin een vedette en spilfiguur aan de ‘Ancienne Belgique’. Wat we niet wisten: Leo Martin mag dan wel een Gentse jeugd gehad hebben, hij werd in Antwerpen geboren. Niet dat dit impact had op zijn carrière in de Gentse ‘Ancienne Belgique’, noch op zijn optredens in de Minardschouwburg met Romain Deconinck… Echter, het verklaart misschien iets over zijn latere samenwerking met Gaston Berghmans… En vooral: hoe goed hij als “Gentenaar” in hun beider sketches Antwaarps klapt. Dit laatste heeft me altijd verbaasd. Nu is dit duidelijk gezien zijn ouders uit Antwerpen afkomstig waren.
Dit Vlaams komisch duo was actief van 1972 tot 1992. Leo stierf een jaar later.
“Hoe jong hij nog was toen men hem onder het Gentse Belfort bracht, kan hij zich niet meer herinneren” aldus ‘Gendtsche Tydinghen’. Leo Martin liep negen jaar conservatorium, eerst piano, later klarinet, zoals zijn vader, en tenslotte saxofoon. In elk geval: hij maakte furore in een succesvolle ‘Ancienne Belgique’ aan het begin van de jaren ’60 en maakte tegelijk zeven jaar later haar zwanenzang mee.
Over Leo Martin schreef een journalist van de kant ‘Flandre Libérale‘ in 1961: “Sinds ongeveer twintig jaar nu, vormen spektakels die de signatuur Leo Martin dragen een verzekerd succes. Dit seizoen prijkt hij vier weken op de affiche. Wat hij allemaal presteert! Hij is te zelvertijd muzikant, dynamisch orkestleider, meeslepende animator vol verve en humoristisch acteur, vertolker van door hem zelf ineengestoken sketches. De meeste interpreteert hij samen met zijn vaste partner, de altijd even pittige [zangeres] Chris Sent.”
Dit is een quote uit ‘Ghendtsche Tydinghen‘ in een editie uit 2018, die ons de glorieuze tijd van de Gentse variété in herinnering bracht.
In 1966 vierde ‘Ancienne Belgique’ een jubileum. Ze bestonden 25 jaar. Maar het programma kon niet verhullen dat het een aflopende zaak was.
Gendtsche Tydinghen’: “In ‘Vooruit‘ van 30 juli 1967 lezen we dat ‘Oud België’ na 26 jaar bestaan zijn deuren sluit.
Zondag 31 juli de laatste twee voorstellingen: ‘Het weeuwke van de Muide’ van Pol Speeckaert, met tal van rasartiesten, specialisten van het genre. Roger Piers, sinds zeven jaar alleenuitbater, zal enkele afscheidswoordjes uitspreken.”
“In 1972 kwam er nog een afscheidsvoorstelling in het Casino ter ere van Leo en [zangeres] Chris [Sent], met de nodige vedetten uiteraard. De revelatie van de avond was … Gaston Berghmans.”
Een stel internationaal bekende artiesten kwamen er optreden. “Vedetten als Petula Clarck en Udo Jurgens, en later Adamo en Dave Berry” dixit de krant ‘De Standaard‘ op 20 mei 2009. Zo ook Henk De Bruin, Louis Neefs, Jenny Tanghe, Rosa Geinger, Jean-Pierre De Decker (de latere Arca- en NTGent-directeur). Zelfs de jonge ‘Will Ferdy‘ (die eind vorig jaar overleed) startte er zijn carrière, weet de ‘Gentsche Sosseteit‘.
Maar ook de voorlopers van John Massis en Joe Alcatraz passeerden de revue: respectievelijk ene Arthur Robin en Jo Carly (ook wel de Belgische Houdini genoemd).
Uit de krant ‘De Standaard‘ van 20 mei 2009… De weduwe van Roger Piers, Georgette Fol, sprak over haar man die de laatste directeur van de ‘Ancienne Belgique’ ofte ‘Oud België’ was. “Piers, oorspronkelijk van Zelzate, begon in 1947 met zijn gezelschap ‘De drie Charels‘ door Oost-Vlaanderen te toeren.
De levensdroom van Piers, een eigen variététheater, ging in vervulling toen hij begin 1960 gevraagd werd toenmalig AB-directeur Alfons De Boeck op te volgen. De artistieke avonturen zouden zeven jaar duren, maar na Piers werd meteen een tijdperk afgesloten. Georgette Piers: ‘Dat waren inderdaad zeven zeer goede jaren’.”
“Video killed the radio star” luidt het liedje uit 1979, maar het was grotendeels de televisie die het variététheater doodde.
De teloorgang van de ‘Ancienne Belgique’ weet Leo Martin aan het gewijzigde gedrag van de Gentenaar. “De toeschouwers bleven doodgewoon weg’, tekende ‘Gendtsche Tydinghen’ op. Leo vervolgde: ‘De boerkes komen niet meer naar de stad en de Gentenaar gaat naar de buiten.” Ze gingen dansen in de baandancings langs de steenwegen.
Niet te onderschatten factor was tevens de popularisering van de televisie.
Ligging: Veldstraat, rechts van Hotel Clemmen ofte Museum Arnold Vander Haeghen, tgo. Hotel d’Hane Steenhuyse
Het theater was, samen met winkel ‘Rogge’ en met ‘Diane’, gelegen in een oude herenwoning.
Toenmalig huisnummer was 52, thans hernummerd naar 76-80
De oudste naam van de zaal was ‘Scala’.
Andere grote spektakel- of animatiezalen in Gent waren: het ‘Wintercircus‘ en het ‘Coliseum‘ ofte feestzaal ‘Grand Palais Valentino’. Beide uit de eerste helft van de vorige eeuw.
Lees ook op deze blog:
Lees ook op deze blog: