persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
STAD – 27 maart 2020 – Krakers in de Brugse Poort “voerden oorlog” in wat vandaag het Acaciapark is. Historica Tina De Gendt ging op zoek naar “verborgen verhalen” in de wijk.
Na de jaren van industrialisatie ontvluchtten de inwoners van de Brugse Poort hun wijk. In de jaren ’70 verdwenen de textielbedrijven, beten kleine winkeliers in het stof in hun concurrentie met de supermarkten en verhuisden de meer gegoede bewoners naar verkavelingswijken.
“De wijk telde nog slechts minder dan de helft van de inwoners dan het aantal dat er vandaag leeft” stelt Tina De Gendt in haar videolezing. Het gevolg was een grote leegstand die uiteindelijk krakers aantrok.
Een groepje bewoners dat zich ‘Buurtwerk’ noemde, stak aan het eind van de jaren ’70 de koppen bij elkaar in een gelijknamig café op de hoek van het Fonteineplein en de Boerderijstraat. Er werd daar een gedetailleerde inventaris opgemaakt van leegstaande panden. Het document dat eruit voort vloeide was beleidsondersteunend.
Aan het eind van de jaren ’90 was nauwelijks iets aan de situatie veranderd. Het beleid had het grotendeels laten afweten.
Wie wel aktief werd, was de krakersbeweging. Aangetrokken door zo veel leegstand, werd eerst in 1992 een huisje van het OCMW in de Slinke Molenstraat gekraakt. Lees op deze blog: De drieling der “Slaphangersstraten”
Uiteindelijk werden er zeven huizen gekraakt.
De deur werd open gezet voor nog meer kraken, zo bv.: aan de Leiekaai, in het café ‘De drei Charels’. Een korte getuigenis van een onbekende: “Punkers, hippies, idealisten, feestvierders, of kruisingen daarvan zaten daar allen door elkaar hun eigen te zijn, een bende charels dus.”
In 1993 strijkt in de Brugse Poort, op een hoek van de Sparrestraat, ook het Anarchistisch Centrum – ‘Assez‘ – neer. Let op de leuke woordspeling met AC
Pas in de jaren 2000 geeft de politiek een antwoord op de problematiek van de Brugse Poort met haar vernieuwingsproject ‘Zuurstof voor de Brugse Poort’.
Daar hoort ook de sloop bij van een aantal “stadskankers”. In de buurt van de Jan-Baptistkerk werd toen de verlaten “Cité Portugal” bij de Kettingstraat afgebroken.
Toen men ook de beluiken wilde neerhalen die op het huidige Acaciapark lagen, kwam er buurtprotest. Die beluiken werden nog bewoond en waren schijnbaar nog in goede staat. Het protest werd geschraagd door het Anarchistisch Centrum en door de krakersbeweging. Het protest escaleerde van ludiek naar gewelddadig. De confrontatie met de politie is vereeuwigd in het begrip ‘de Gentse kraakoorlog’.
De video hierboven behoort tot de reeks die historica Tina De Gendt maakte. Met name: Verhaal 4: ‘De Gentse Kraakoorlog; Hoe het verzet tegen leegstand groeide en uitdraaide op een oorlog om het Acaciapark‘
In het kader van het project ‘De vierkante kilometer’ – verwijzend naar de landkaart (op basis van een gigantische luchtfoto) op de tegels in het STAM – vertelt historica Tina De Gendt de verborgen verhalen van de Brugse Poort. In normale omstandigheden zou ze hierover een lezing geven, maar door COVID-19-maatregelen kon die niet doorgaan, dus komt ze online!
Lees ook op deze blog:
Meibloemstraat, Brugse Poort: Meubelfabriek en De Koer
Tina De Gendt: ‘Verborgen verhalen van de Brugse Poort’
Tussen Rooigem en Begijnhoflaan: de Bevrijdingslaan
Groeten uit de Brugsepoort; Fonteineplein en Pierkespark
Lees ook op deze blog:
