Remember November (2019)

We zijn verheugd

Niet alleen nemen de Gentse Gidsen met de regelmaat van de klok achtergrondverhalen van persblog.be op in hun nieuwsbrieven, eerder deze maand viel ons ook nog de eer te beurt om – boven een door hun gedeelde persblog.be–post op hun facebookpagina – hun appreciatie te mogen lezen over persblog.be onder de vorm van een quote: “Een onuitputtelijke en zeer gewaardeerde bron van Gentse weetjes” dixit Mieke Thienpont, gidse en maker van de nieuwsbrieven.

Het doet deugd

Toen we in het voorjaar van 2015 aarzelende stapjes zetten in onze verslaggeving – die van bij het begin focuste op een combinatie van geschiedenis, volksverhalen en gebeurtenissen in Gentse straten – konden we niet vermoeden dat persblog.be zo’n vaart zou nemen. De gesprokkelde informatie moest toen nog in het juiste journalistieke ‘format‘ gegoten worden, en dit lukte naar verloop van tijd. Intussen zijn een paar honderd verhalen over Gent in persblog.be verschenen en idem dito gefilmde straatreportages.

Voor dit laatste beschikken we over een videokanaal op Youtube waar men alle reportages overzichtelijk terugvindt.

Toen we zowat vijf jaar geleden startten – eerst in een bloggerjasje, dat we later verruilden voor WordPress – moest getimmerd worden aan distributiekanalen voor persblog.be. Zeg maar “reclame”. We wilden niet tot de grote categorie ‘blogs-zonder-lezers’ behoren, want zo zijn er vele blogs, vooral die met een persoonlijke inslag. 😉

Aangezien het flink wat maanden kan duren alvorens de inhoud van je blog in de top-10-ranking van de Google zoekmachine scoort, keken we naar facebook, twitter, instagram, linkedin, de blog van DeWereldMorgen, en andere sociale media om onze bekendheid te verhogen. Het loonde. Zo bv. werden persblog.be-bijdragen op DWM-blog geselecteerd als voorpaginanieuws: o.a. over 50 jaar Trefpunt en het dossier over de textielnijverheid in Gent.

Maar we keken vooral naar facebook voor de bekendheid. We werden lid van meerdere facebookgroepen over Gent. Facebook is een uiterst geschikt medium om informatie te delen, want men kan er niet alleen gemakkelijk posten, maar ook reageren en discussiëren. En soms levert de discussie van de leden van de facebookgroepen interessante extra informatie op.

We zijn in vele groepen thuis en we appreciëren ze allemaal.

We zijn bijzonder vereerd

We waren, en zijn nog steeds, bijzonder vereerd met de beslissing van facebookgroep ‘Dat és mijn Gent’ – geleid door een strenge maar rechtvaardige rechter – om ons eerder deze maand een ‘Ere-spekmedoalde’ toe te kennen.

Des te meer zijn we vereerd omdat de facebookgroep een groep voor cultuur, in de breedste zin, en voor geschiedenis wenst te zijn. En omdat die “medaille” zelden uitgereikt wordt. De motivatie om de medaille toe te kennen aan persblog.be/ de Blogman (mezelf) luidde, dixit VD William, beheerder van de facebookgroep: “een schat aan informatie die hij telkens deelt met ons, geschiedenis, cultuur ook actuele zaken”.

In het verlengde van deze erkenning kregen we nog het aanbod om volgend jaar op te treden als gastgids, tijdens georganiseerde bezoeken aan Gents erfgoed door de groepsleden van een cultuurvereniging achter de facebookpagina, met name: ‘De Kluivers’. We waarderen de eer ten zeerste.

We willen nog meer kwaliteit brengen

Straatevenementen léven. Dit is ook zo voor erfgoed of meer in het bijzonder: patrimonium. De schijnbaar dode materie is het voorwerp van beslissingen van beleidsmakers die instaan voor het onderhoud en eventueel de tranformaties, of nog: de aan- of verkoop van patrimonium.

Dit jaar beslisten we om een stapje verder te gaan dan verslaggeving over evenementen en dan toegankelijke geschiedkundige en volksverhalen. We willen nu ook de beslissingen van de beleidsmakers over Gents patrimonium volgen. Niet door middel van spandoeken, wel door middel van een denktank.

Om dit te kunnen realiseren hebben we collega’s nodig. Die vonden we bij de makers van collega-blogs die evenzeer een focus hebben op erfgoed. Die vonden we in Geert Vandamme, Jos Billen, Claude Faseur, Hannes De Zutter en Wim Provoost. Allen voeren ze een gewaardeerde blog over Gent. Sommigen dragen de titel ‘historicus’. Sommigen viel in het verleden ook de eer van de ‘Ere-spekmedoalde’ te beurt. Daarnaast is elkeen expert door ervaring.

Eerder deze maand maakten we de geboorte van onze denktank bekend: de ‘Gentse Geesten‘. 

Door deze officiële samenwerking – die onderlinge uitwisseling van informatie en opiniëring over erfgoed inhoudt – zullen we in 2020 nog een tandje bijsteken op het vlak van de kwaliteit van onze achtergrondartikels.

Merci facebookgroepen

persblog.be is thans haar vijfde jaargang aan het completeren. Na jaren inspanningen kunnen we stellen dat we een 30.000-tal lezers hebben die samen goed zijn voor 100.000 page views op jaarbasis. Dit is een flinke groei ten aanzien van vorig jaar. De helft van de lezers komt voort uit de google zoekmachine. De andere helft komt van de sociale media, met facebook op kop. Een volledig en geactualiseerd cijferrapport gebaseerd op google analytics en op blogger brengen we traditioneel rond het jaareinde op persblog.be. Die van vorig jaar kan je hier vinden. 

Het is met grote dank aan de facebookgroepen dat persblog.be zo ver is geraakt. Lezers die doorklikken van facebook naar persblog.be zorgden immers voor het fundament van de groeiende lezersgroep. Hoe meer gelezen wordt, hoe hoger de ranking op google, met het gevolg dat we aldus in het vizier komen van nieuwe geïnteresseerden.

Zonder jullie, leden van de Gentse facebookgroepen, zou het niet zo goed gelukt zijn. Merci!

Wat ons drijft

Wat ons drijft is in de eerste plaats de liefde voor Gent: het grootste dorp ter wereld dat zich ‘stad’ noemt. Anders gezegd: een stad op mensenmaat. En wat voor een stad! Eén die bulkt van geschiedenis en erfgoed! Wie, zoals wij, er elke dag doorheen wandelt en gewoon wordt aan de pracht en praal van onze monumenten, moet voor ogen blijven houden dat overzeese toeristen zich hier in een soort Disneyland wanen. Volgens een urban legend vroeg een Amerikaans toerist op de Graslei ooit aan een Gentenaar: “When does it close?”. Hij dacht dat hij in een historisch attractiepark stond, zoals in het nagebouwde Parijs in China.

En Gent zou Gent niet zijn zonder de dynamiek en de jovialiteit van haar bewoners. Bewoners die uit de plaatselijke klei getrokken zijn, maar ook bewoners die hier vanuit alle windhoeken neerstrijken.

In die zin is Gent is niet enkel het “grootste dorp ter wereld” maar ook een “werelddorp”. Het is boeiend om in zo’n “dorp” te mogen wonen.

Wat ons verder drijft, is een simpele jongensdroom: een “gazet” maken over Gent. Of beter: een (elektronisch) magazine.

Na decennia kilometer-vreten op autostrades naar verre oorden voor het werk, groeide het gevoel geen “sant in eigen land” te zijn. Sinds we het “55-plus leger” der werkzoekenden vervoegden, kwam daar tijd voor.

Het maken van persblog.be: beschouw het als een soort “vrijwilligerswerk”, noem het “iets teruggeven aan de maatschappij”. Feit is dat we dit leuke werk – het maken van een Gentse blog – onbezoldigd doen en zonder inkomsten van publiciteit.

En daar waar mogelijk helpen we ook nog de stadsdiensten. Bv. door de overdracht van onze fototheek en videotheek aan het Stadsarchief: de ‘Zwarte Doos’.

En laat ons niet vergeten dat we genieten van de gewaardeerde medewerking inzake stadsfotografie van Tania De Mulder en Francine Vernack. En van redactionele bijdragen van Eddy Levis, Tina De Gendt… En van de wijsheid van mijn kompaan en stratenkenner Isabelle P. En we vergeten er nog zo veel…

Het loont allemaal zeer de moeite. Merci.

Frank Depreitere, (de Blogman), persblog.be – Verhalen uit en over Gent