persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
Loop met ons mee naar het Koningin Maria-Hendrikaplein, de Kortrijksepoortstraat, de Koning Boudewijnstraat, de Botermarkt, het Graaf van Vlaanderenplein, het Baudelopark, de Sint-Katelijnestraat, de Sint-Michielshelling, de Rabotstraat, de Achilles Musschestraat, de Sint-Niklaasstraat, de Kanaalzone, de Weverbosdreef en de Arthur Van Laethemstraat en de Brusselsesteenweg in Gentbrugge, de Moriaanstraat in Ledeberg, de Bloemistenstraat en de Land van Waaslaan in Sint-Amandsberg, én naar een halve eeuw back in time. Koningin Maria-Hendrikaplein – Terwijl buiten het lichtschijnsel van een gorilla het Lovelinggebouw bestormde, bestormde gisterenavond een proleet met een mes het Sint-Pieterssstation. De eerste buitenlandse krant die het nieuws oppikte was de Engelse Daily Star. Koningin Maria-Hendrikaplein – Wie ’s avonds nog bij het station komt kan bij de bushaltes genieten van de Lichtanimatie tegen de gevel van het Virginie Lovelinggebouw, ter promotie van Lichtfestival dat er aan zit te komen: van woensdag 31 januari tot zondag 4 februari. De animatie doet denken aan de antieke film King Kong. Stad – Een staaltje van het rockgehalte van persblog.be – Verhalen uit en over Gent dat haar vierde jaargang in trekt. (Leer meer over deze stadsblog in 2017) De video opent met de Gentse Feesten van vorig jaar. Moriaanstraat, Ledeberg – In september zal het 20 jaar geleden zijn dat Maurice De Wilde gesneuveld is. Wat allicht weinigen weten is dat de onderzoeksjournalist en nieuwslezer bij Eén (toen BRT) geboren is in de Moriaanstraat als zoon van een spoorwegarbeider. Op zijn zevende verhuisde het gezin naar Mechelen. Zijn tv-serie over de collaboratie en het verzet tijdens WOII was legendarisch. Hij schuwde intimidatie van de geïnterviewden niet. Hij plag ook meermaals bekentenissen af te dwingen. “Waar waart gij op 23 januari 1944 omstreeks 21 uur?” “In het station van Gent-Sint-Pieters? Bij de Witten of bij de Zwarten?” Kortrijksepoortstraat – Als soldaat in het Hollandse leger, bivakkerend in Gent, schilderde Jean-Baptiste Joseph Wynantz rond 1820 stadszichten in aquarel. De meer recente foto is van fotograaf Philippe Debeerst. Weverbosdreef, Gentbrugse Meersen – Langsheen dit wandelpad loop je voorbij de Klimaatloods van Natuurpunt. Klimaatloods, qué? Este: een 1.200 vierkante meter grote energiezuinige loods. Het project koppelt ecologische bouwtechnieken, natuurontwikkeling en sociale economie aan elkaar. Dixit informatie van Natuurpunt. Over dit groen en waterrijk gebied langsheen de Zeeschelde met haar getijden, verschijnt eind maart een boek. De Gentbrugse Meersen bestaat uit drie delen, zoals de website van de stad leert. Brusselsesteenweg, Gentbrugge – Frituur Fritstop – van welke het interieur bekleed is met vele foto’s en verwijzingen naar oldtimers en autoraces uit vervlogen tijden – heeft in de gelagzaal ook een oude authentieke parkeermeter staan. Voor het stoelgeld, zoals in de kerk? Neen, zitten was gratis. Koning Boudewijnstraat – Bij het Sint-Pietersstation is vorige donderdag een ruit uit een erker van een huis afgewaaid door de storm. Aan de Nieuwewandeling kwam een boom op een auto met inzittende terecht. In het UZ werden vensters verbrijzeld door een losgerukte boom. Bloemistenstraat, Sint-Amandsberg – Ze zijn uiterst zeldzaam geworden, die Fiat 124‘s. Ze waren zo roestgevoelig dat weinige exemplaren de tand des tijds hebben doorstaan. Bij Lada daarentegen, dat met een Italiaanse licentie een zeer gelijkaardig model produceerde, overleefde het model beter omdat het uit een ander soort staal gesneden was? Arthur Van Laethemstraat, Gentbrugge – De 200-reeks van Volvo liep van 1974 tot 1993. Hier: een Volvo 244 GL. “In feite levert Sidmar alle staalstukken die in auto’s gebruikt worden. Volvo hoeft enkel nog de grote stukken aan elkaar te lassen” lazen we op de site van Marc Doigny – verwijzend naar die tijd? Botermarkt – “Mr Cuberdon, I presume?” De veel besproken Gentse neuzenventer dook op met een kraampje tijdens de nieuwjaarsdrink aan de Botermarkt. Zijn vorige standplaats was naast zijn concurrent op de Groentenmarkt, alwaar beiden veel heibel veroorzaakten, wat breed werd uitgesmeerd en zelfs de nationale pers haalde. Graaf van Vlaanderenplein – De Wijkbeurs in het Stadslabo ofte het Ei ofte de oude bibliotheek omvatte meer dan zomaar een wijk. ‘Wijk’ werd voor de gelegenheid geïnterpreteerd als zowat de hele binnenstad: van ’t Zuid tot Baudelopark. We leerden er dat na de Gentse Feesten het Baudelopark wordt heraangelegd. Het park wordt doorgetrokken tot aan de Leieoever, waar verlaagde kaaien zomers zonnen zoals aan de Graslei aantrekkelijk zullen maken. In de zogenaamde ‘Waterwijk‘ in de oksel van de Leiebocht, bevindt zich aan de Sint-Katelijnestraat een zeer impressionante herenwoning uit 1701 die ook bekend is onder de naam ‘Huis de Pelikaan‘. Waarom is het daar zo stil en weet geen toerist dat het bestaat? Het antwoord kwam van de standhouder op de wijkbeurs: het is nog bewoond door een erfgename en die laat geen publieksbezoek toe in haar herenhuis. Sint-Michielshelling – Cinema Sphinx lokt Gentenaars met de Film Rabot. De film is “een raamvertelling over liefde, eenzaamheid en armoede in het hart van onze westerse samenleving” dixit de affichage van Sphinx. “In deze microkosmos vangen we een glimp van de overgebleven bewoners. ‘Rabot’ vertelt het verhaal van een sociaal woonblok dat tegen de vlakte moet en is tegelijk een universele parabel over dromen, eenzaamheid …” Filmmaker Christina Vandekerckhove won de Publieksprijs van Film Fest Gent. (Lees ook op deze blog: Rabot: “Dikke nekkentorens” en ‘Ground Zero’) Rabotstraat – Simon de Mirabellostraat – Inmiddels 15 jaar geleden schetste scribent enkele mensen uit de Rabotwijk. Het zijn ruwe schetsen van een haastige observator die de vluchtige figuren op papier probeerde te vangen. Scribent observeerde de karakterkoppen vanachter de vensterruit, op de stoep, in het café en een enkele keer in het restaurant. Stuk voor stuk bestaan ze echt, of hebben ze echt bestaan. Achilles Musschestraat – Deze laan ligt parallel met de spoorlijn van het kruispunt van de Kortrijksesteenweg tot de De Pintelaan en getuigt van een grote diversiteit in de bebouwing. Ze werd aangelegd aan het eind van de 19e eeuw. Men vindt er zowel kasteeltjes, burgerhuizen, arbeiderswoningen en zelfs een cité ofte beluikje. (Lees ook op deze blog: De overval in café De Smis in 1968) Sint-Niklaasstraat – Hip, leuk en succesvol, die soeprestaurants. Op de foto zie je Soup’r. Back in 2004 startte mijn madam Katrien zaliger de soeptraiteurdienst Soep-T-Rien voor familiefeesten met eetsoepen à la Bouillabaise – die ter plaatse werden bereid. Einde van het verhaal: het plotseling overlijden van Katrien nog in datzelfde jaar. Stadsblog – In onze ‘Gentse Winter’ van 27 januari 2017 ging het over ‘Sterfgevallen en kiekens-zonder-kop’. We brachten een bezoek aan Sint-Pieter in de Sint-Niklaaskerk bij de Korenmarkt. We verbaasden ons over Delphine Boël bij de Clementinalaan. En veel meer. Rerum Novarumplein – Buurtwerk Nieuw Gent-Steenakker vergastte de buurtbewoners op een nieuwjaarsontbijt. We nemen hier meteen een quizvraag van hen over: “Is het Nieuwjaarsontbijt een activiteit waar alleen Buurtwerk rond werkt?” Het antwoord vind je op hun facebookpagina. Een halve eeuw geleden in Gent – Wat kunnen we leren uit een januari 1968–editie van De Financieel Ekonomische Tijd? Kanaalzone op donderdag 18 januari 1968 – Een halve eeuw geleden wijdde de toen kakelverse krant De Financieel Ekonomische Tijd (jaargang 1 maand 1) een artikel aan de industrie in de Gentse kanaalzone. Het artikel bevatte onder meer de aankondigingen van het graven van een petroleumdok op de oostelijke kanaaloever en het rechttrekken van de Moervaart… Toen was de bloei van de kanaalzone nog voor een groot deel afhankelijk van de bouw van een nieuwe sluis in Terneuzen en van allerlei overheidsmaatregelen. Er wordt in het artikel verwezen naar de vestiging van “een geheel geïntegreerd staalbedrijf (…), een droom die reeds na de eerste wereldoorlog was gemaakt maar die nooit werkelijkheid was geworden.” Voorts werd de elektrische centrale van Rodenhuize genoemd, alsook: “de fabricatie van verpakkingsmateriaal en van asbestproducten, van verwerking van vlas, automontage, petrochemische installaties en – weldra – een olieraffinaderij.” Het was echter niet allemaal rozengeur en maneschijn in de Gentse economie. De textielindustrie bleef het zorgenkind. Er werd gewezen op de voortdurende moeilijkheden. De situatie baarde grote zorgen omdat de textiel toen nog een hoeksteen van de plaatselijke economie werd genoemd:”zij stelt nog circa een derde van de arbeiders van de gezamenlijke industriële sectoren te werk.” De overige tewerkstelling van toen zat in de expanderende chemische nijverheid, met haar zestig bedrijven in die tijd, de voedingsindustrie en de bouwnijverheid. (Lees ook op deze blog: Hoe de Gentse textielreus ontstond) F.D.
Lees ook op deze blog:
