persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
GENTSE WINTER/STAD – 27 oktober 2016 – In onze tweede winterrubriek ‘Gentse Winter’ zijn we wat prozaïscher dan gewoonlijk in onze benadering van merkwaardige taferelen. Onderaan de pagina vind je de vorige bijdrage aan Gentse Winter, alsook een verwijzing naar de lijst van alle Gentse Zomer edities.
Sint-Pietersstation
Sint-Baafsplein
Sint-Baafsplein – ◊ We verwelkomden Sonia en Sarah, medewerkers van het Europese Parlement, op het terras van café ’t Vosken in de torenwind van Sint-Baafs. English Lady Sonia was in haar jonge jaren, samen met haar man Andy, uitbaatster van de pub Double Diamond aan de Brusselse Beurs. Ze verwoordde haar relatie heel poëtisch in very English: “we were an item”. ◊ Sonia’s jonge jaren waren ook mijn jonge jaren. Ik woonde als jongeling in zijn early twenties in het Brussel van de early eighties. En ik frequenteerde haar pub op winteravonden. Dertig jaar later schreef ik een verhaal waarin de pub genoemd wordt. De eerste hoofdstukken werden recent gepubliceerd op persblog.be onder de titel: ‘Van de Vijfhoek naar de Kuip’. Ofte, hoe ik van Gent in Brussel terecht kwam, en na omzwervingen in Leuven en Antwerpen, terug in Gent belandde. ◊ Sonia – die ik toen niet persoonlijk kende – pikte het verhaal op via het invoeren van het trefwoord ‘Double Diamond’ in google search, vond me, en nam contact met me op via facebook. Mijn verhaal had ze intussen laten vertalen door een vriend. ◊ Ze was in Gent in gezelschap van haar Ierse collega Lady Sarah – die bij mediarelaties werkt bij de EU – om er samen het gerestaureerde Lam Gods te bezoeken. Beide dames vertrouwden me toe dat ze, als spielerei, elkaar bejegenen met adellijke titels. Zo heette Sonia een barones te zijn, en Sarah een gravin. Waarop ik voorstelde om mij The Duke of Ghent te noemen. Naar analogie met die van Kent. Mijn beste Engelse humor uit de kast gehaald… weetjewel. ◊◊◊
Overpoort
Overpoort – ◊ Met naar schatting twintig zaten ze achter elkaar in een dubbele rij met hun poep op de stoep, alsof ze in een superkano zonder roeispanen aan het roeien waren. Allen hadden met roet beplakte gezichten, en waren gekleed in met witte verf besmeurde stofjassen. Zogenaamde schachten tijdens de studentendoop. Dit tafereel geschiedde voor hun hoofdkwartier Club CUBA. Gillend, joelend, alle omstanders de aandacht trekkend, kortom: opzichtig. ◊ Toen persblog.be de camera boven haalde om dit studentikoze gebeuren te vereeuwigen, kwam hun opperhoofd, c.q. praeses, prompt en manhaftig naar voren. Of we zo vriendelijk wilden zijn om geen foto te maken, want daarvoor had hij geen toestemming gegeven. Verbaasd startten we met hem een conversatie over het waarom. Hij had het imago van zijn studentenbeweging te beschermen, zei hij, in het bijzonder: de VPPK. Omdat hij het vroeg, en omdat hij rechten heeft, en omdat wij ons woord houden, staat hij hier niet op de foto met zijn jolige bende. ◊ Zodra persblog.be via google naging welke schandalen over studendendoops uitgestort zijn in de pers de laatste jaren, begrepen we zijn vraag wel. Overigens zette Stad Gent een doopdecreet op haar informatiesite. Toch een bedenking: als je aan je imago wilt werken, zou het dan niet wijzer zijn om je daarnaar conform te gedragen? Nu heeft het iets van: “vertel vooral niet dat wij dit gedaan hebben”. In de plaats van een foto van de praeses hebben we dan maar gekozen voor een foto van een andere gekke vogel. ◊◊◊
Gezondheidstraat – Jonkvrouw Mattestraat
Gezondheidstraat – ◊ We zijn niet zeker of de Gezondheidstraat zo genoemd werd, omdat het er gezond wonen is, of omdat er in de directe nabijheid een groot aanbod is aan geestelijke gezondheidszorg – het Guislaininstituut, vlak om de hoek? In deze zijstraat van de Francisco Ferrerlaan en de Jozef Guislainstraat, stond een scooter met koeievel bedekte zadel, netjes gestald voor een gevel, waartegen een koeieschedel prijkt. Veel van het goede. Creatief, alleszins. Prikkelt de nieuwsgierigheid. Hoe zou het er binnenhuis uitzien? Zou er een mechanical bull in de living staan? ◊ In onze fantasie bellen we aan, en vragen door de parlofoon: “Hallo, is cowboy Henk thuis?” Een cowgirl met dikke blonde krullen onder haar Stetson verschijnt in het deurgat. Ze heet Dolly. De breudses liggen veur ’t veinster en de konijntses stoan mee uldere neuze tegen den droad. Met de hak van een van haar rattlesnake boots – made to walk all over you – tikt ze ongeduldig op de arduinsteen van haar zulle, omdat je mond openvalt bij haar verschijning, en je bijgevolg geen woord meer uitbrengt. “Ies Henk at heum?” probeer je even later toch in koeter-Texaans-Engels. “No, hie ies at de hospitel” klinkt het hees van haar kant, waarbij haar spraak nog extra bemoeilijkt wordt door de chewing gum between her teeth (zeg nooit: “teet”). ◊ Tot hier de fantasie. Misschien moest ik zelf maar eens aanbellen bij dr. Guislain’s opvolger, met de vraag: “Meneer René Stockman, voor een teveel aan fantasie, doe je daar nog altijd het beproefde recept voor: de dwangbuis, gevolgd door de Blauwe Kamer, gevolgd door de elektroshock, gevolgd door hersendodende en dikmakende pillen?” Want daar huiver ik van. ◊◊◊ Jonkvrouw Mattestraat – De gezondheid bracht ons bij de gezonde mattetaart – niet beschermd in het veelbesproken CETA-verdrag, waarmee de Waalse vrienden de rest van de EU gijzelden. Dit geheel terzijde. Morrel letterkundig wat aan die “taart”, maar niet aan de “matte”, en je krijgt: Mattestraat, genoemd naar de gelijknamige Jonkvrouw, en te vinden tussen Onderbergen en Ingelandgat. De uitvindster van het Geraardsbergense streekproduct was ze niet. Wel: de “matte vrouw” is een volksnaam voor een non van de congregatie der Grijze Zusters ofte Kapucinessen. ◊◊◊
Cataloniëstraat – Kouter
Cataloniëstraat – ◊ Trashbeatz.be stuurde straatartiesten de straat op in het oog van de zelf meegebrachte cameraploeg. Reclamespot voor de eigen winkel of voor andermans winkel? Trashbeatz levert originele ideeën om evenementen op te vrolijken en tapt daarbij uit het vaatje van het milieu. De organisatie heeft ook een educatief programma op maat voor scholen, met als doel de afval en milieuproblematiek op een speelse manier te benaderen. ◊◊◊ Kouter – ◊ De Wenstram staat nog tot einde van de week open voor jongeren met dromen en met goesting met papier, verf, muziek, theater… ◊◊◊
Gouvernementstraat – Valkeniersstraat
Gouvernementstraat – ◊ Alwaar de Provincie haar hoofdzetel heeft, stond een junior oldtimer te slapen in de straat. Deze Mercedes 500 SL cabrio, in fabricage tijdens de jaren ‘80, ziet er niet enkel duur uit, hij was het ook vanaf zijn marktverschijning. ◊ Valkeniersstraat – Tussen de De Pintelaan en de Achiel Musschestraat stond een witte oldtimer, luisterend naar de codenaam ‘R4’ ofte Renault 4. Dit praktisch 5-deurs wagentje, gebouwd tussen 1961 en 1993, genoot ooit een razende populariteit. Het autootje werd ook iconisch voor de flowerpower beweging te lande, samen met het ‘Geitje’, zijnde een Citroën 2PK. ◊ Voor een andere reden werd een witte R4 echter berucht in onze contreien. Het was de wagen bij uitstek waarmee de toenmalige BOB, Bijzondere Opsporingsbrigade – zeg maar: de Recherche van vandaag – patrouilleerde als ze dachten dat er wat loos was. Elke jongeling in de jaren zeventig wist, dat een “anonieme” witte R4 met twee uniformloze mannen voorin, gelijk stond met geheime observatie door de ordediensten. Je moest al van Mars komen om het niet te weten, want er waren toen ook de niet-anonieme identieke R4’s van de Rijkswacht, in het bijzonder: die witte met een dikke oranje streep over motorkap en dak. Net zoals een beetje kenner van vandaag – of wie iets te vrezen heeft – twee keer kijkt als hij een donkere Volvo in het straatbeeld ziet verschijnen… en het daglicht ziet weerkaatsen op de, achter de radiatorgrille verborgen, rechthoekige blauwe knipperlichten. ◊◊◊ F.D.
Lees ook op deze blog:
