persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
Deel II: Ons derde primeurke
Vorige keer hadden we het over de primeurkes m.b.t. ‘ROA’ en ‘Het Rode Meisje’. Hierna zullen we het hebben over de kerk aan de Muide en het Geo Henderick-gebouw.
CURSIEF/ BLOG – 01 juni 2022 – Onze stadsblog ‘persblog.be‘ was de allereerste die ontdekte dat een mysterieus beeld opdook op de plek waar het borstbeeld van Leopold II was weggenomen. Het was een beeld van piesende kinders…
Primeurkes zijn seizoenseerstelingen in groenten en fruit. In de pers zijn dit: scoops, eerstelingen… We schrijven de primeurkes in verkleinvorm, omdat die van ons, ook weer niet aardverschuivend van aard waren. Niettemin waren ze ook weer niet van het genre ‘man valt in ondiep putje’. Ze waren beter dan dat.
De zomer van 2020 – onze eerste COVID-zomer – was al wat op dreef. Er viel niet veel te beleven. En eindelijk zou het gebeuren. Het borstbeeld van Leopold II, dat door antiracisme activisme al meer dan één keer werd besmeurd, zou op 30 juni verwijderd worden. Dit is de dag waarop Congo onafhankelijk werd.
WE STONDEN ER BIJ EN KEKEN ER NAAR
Een paar uur voordat het Leopold II borstbeeld langsheen de Tentoonstellingslaan, Franklin Rooseveltlaan en Gustaaf Callierlaan – staand op een taartstukje Koning Albertpark – werd weggenomen, hield Marc Reynebeau er zich op met een tv-ploeg van Terzake. Hij is Gentenaar en Congokenner. Hij groeide in de voormalige kolonie op.
Dit was op 30 juni, de dag dat Congo 60 jaar onafhankelijkheid vierde.
“Het borstbeeld gaat naar het STAM” hoorden we hem in de microfoon zeggen. We stonden er bij en keken er naar.
Na zijn camerapraatje zagen we kans om deze eminentie even aan te spreken. De man is groot in historische boeken en in slimme kranten- en tijdschriftencolumns.
We stonden er bij en keken er – nog steeds – naar hoe het borstbeeld van de eerste kolonisator van ons koningshuis van zijn sokkel werd getakeld.
Op de facebookgroepen over Gent waar persblog.be lid van is, regende het intussen protesten over het wegnemen van het beeld. Niet zozeer omdat de verfoeilijke kant van de vorst genegeerd werd, wel: omdat vele lezers vinden dat de geschiedenis m.b.t. de kolonie niet kan herschreven worden, en dat bijgevolg het beeld beter had kunnen blijven staan als stille getuige.
De COVID-zomermaand juli deed vervolgens zijn – …geeuw… – intrede en alles en iedereen leek in slaap gevallen in de stad.
In die periode had de Blogman de gewoonte om zich, met grote regelmaat, naar het stadscentrum te begeven middels bus 7, die – rammelend tussen station en Zuid – langsheen het hoger beschreven taartstuk aan het Koning Albertpark voorbij rijdt.
Twee weken na het wegnemen van het borstbeeld van Leopold II geschiedde aldus dat de Blogman, turend door het busraampje, dacht een hallucinatie te beleven toen hij een ander beeld op de lege plek ontwaarde.
Het was donderdag 16 juli 2020 in de ochtend.
‘MANNEKES EN VROUWKES PIES’
De Blogman haastte zich vroegtijdig uit de bus en snelde naar het perkje bij het park. Hij leed niet aan een hallucinatie, zo kon hij daar met eigen ogen vaststellen. Er stond onverwacht en onaangekondigd een ander beeld in de plaats van dit van Leopold II !
De Blogman spoeide zich naar huis en sloeg daar terstond aan het bloggen.
Hij pende: “Er staat ineens een beeld met ‘Mannekes en Vrouwkes Pies’ in het Zuidpark, op de plek waar het beeld van Leopold II recent is weggehaald.”
En hij vervolgde: “Betreft het hier een “[zgn.] anonieme” kunstenaar – zoals destijds met het “Rode Meisje” ofte “Loreleie” – die zichzelf dan ineens gaat bekendmaken, en dit als publiciteitsstunt ?
Tenzij er een grotere, betekenisvolle, boodschap op komst is?”
En hij pende driftig door: “Wij geloven dat wij dit bericht voor persblog.be in primeur hebben. Geen krant heeft hierover bericht. Twee dagen geleden nog, was HNB bij de oude plek en toonde enkel een beeld van een veldje met pas gezaaid gras waar vroeger het beeld van Leopold II stond.
Evenmin is iets gepubliceerd in de regionale pagina’s van Het Laatste Nieuws…”
‘SOSSETEIT…’
Dezelfde donderdag, tegen de avond, kreeg de Blogman een bericht binnen van ‘De Sosseteit van de Mannekes Pies Twielink‘. Dit genootschap schreef aan persblog.be: “Inderdaad een actie van de Sosseteit van de Gensche mannekes pies tweelink. Via deze manier vragen we de aandacht voor een plek waar deze fontein met de Gentse ‘mannekes en meiskes pies’ zich thuis kan voelen. Wij zijn namelijk op zoek naar publieke plaatsen die deze fontein tijdelijk wil adopteren. Café, restaurant, openbare gebouwen,… Lijkt het je wat? Laat maar horen via gentsemannekespies@outlook.be”
Het beeld is van de kunstenaar Enca Enzo Caen. De artiest zou een verre verwant zijn van de familie Carels, zo werd gezegd. Hij woont in Spanje.
’s Anderendaags, vrijdagochtend, was het beeld alweer verdwenen. Het had er net lang genoeg gestaan, opdat de krant Het Laatste Nieuws er nog in haar ochtendeditie kon over berichten. Dit was op vrijdag, een dag later dus.
Achteraf hebben we via facebook nog contact gehad met de artiest.
In de winter van 2020-2021 liet hij weten dat er in Orxeta Alicante ook een Gents ventje zou plassen. Toen hij dit schreef, plaste het nog thuis in het zwembad van de kunstenaar.
HET FENOMEEN VAN DE PIESENDE MANNEKES
Lezer Patrick Roose heeft een verklarende uitleg voor het fenomeen ‘Manneke Pies’…: “Een ‘Manneke pis’ was een jongetje (en ze waren met velen) dat een zakcentje kreeg wanneer ze in een ton gingen plassen in de leerlooiers-wijk. Die urine werd dan gebruikt bij het leerlooi-proces (in die wijk stonk het vreselijk, daardoor bleven de meeste mensen er weg).”
EEN STROP EN EEN AFRIKAAN
Het wegnemen van het borstbeeld van Leopold II was in facebookgroep ‘Dat és mijn Gent’ de aanleiding om een discussie te houden over andere standbeelden in de stad. Daar kwam alras het standbeeld van Keizer Karel naar voren. Een lezer deed een oproep naar de Stad om dat beeld ook maar weg te halen omdat de keizer alleen in Gent al misdaden pleegde.
Citaat: “Tientallen Gentse notabelen werden in een boetekleed letterlijk op de knieën gedwongen, met een strop om de hals. Zeventien van hen werden onthoofd, één verbrand. Omdat ze in opstand kwamen tegen zijn regime… ” De oproep was ludiek bedoeld, maar opent wel het debat: waar leg je de grens? Onder welke criteria overweeg je om bepaalde standbeelden te verwijderen uit het straatbeeld?
Stad Gent wil erg ver gaan in haar ‘dekolonisatietraject’. Ze wil alle symbolen van de kolonisatie weg. Trop, c’est teveel. Ware het niet beter geweest om het beeld te laten staan en er tegenover een tegenbeeld te plaatsen van een Afrikaan met afgehakte handjes? Dit tegenbeeld van roem werd toegepast met het beeld van Keizer Karel op het Prinsenhofplein? Achter de Donkere Poort staat een beeld van de stroppendrager…. De Stad, opgejaagd door de politiek-correcten, deed echter haar ding. Ainsi-soit-il.
De Blogman
Volgende: Deel III: De kerk aan de Muide en het Geo Henderick-gebouw aan de Terneuzenlaan
Lees onze vorige bijdrage over Primeurkes: Deel I: De verborgen ‘ROA’ en ‘Het Rode Meisje’
Lees ook op deze blog:
Leer over de andere Mannekes/ Vrouwkes Pies van Gent
Lees ook op deze blog:
