persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
Enkel nog studenten en evenementen
STAD – 08 mei 2022 – Toen we vijf jaar geleden onze blik richtten op het Sint-Pietersplein kwamen we een niet al te vrolijk plein tegen. De weinige zaken die het plein toen nog telde, waren net dicht. Vandaag is daar niet veel verandering in gekomen. Het Sint-Pietersplein is geen buurtplein – mocht het dit al ooit geweest zijn – het is een evenementenplein dat tussendoor suf oogt.
De befaamde cirkels die geschilderd waren op het plein, ten tijde van de coronaperikelen, waar de studenten, letterlijk en figuurlijk, in hun “veilige kring” konden gaan zitten, associeerden het plein met het studentenleven. De beelden werden gretig verspreid door de media. Nochtans gaf dat maar een braaf en duf beeld. Typisch voor hoe het plein erbij ligt tussen twee evenementen door.
Anderzijds: vele handelaars sloten de deuren. En dan is er nog die zaak van de kandelaars op de trappen van het plein…
PLEIN: EXODUS HANDELSZAKEN
In de noordelijke hoek staat het klooster en rustoord voor dames. Het is van de ‘Zusters van de Onbevlekte Ontvangenis’, de ‘Apostolinnen’.
De oostelijke kant wordt beheersd door wat nog rest van de abdij, incluis de vroegere abdijkerk, die thans parochiekerk is.
Verder is er nog de Tweekerkenstraat met haar universiteitsgebouwen bij de Schelde.
Westelijk, in het bijzonder rechts van de trappen, worden ingrijpende bouwwerken uitgevoerd met het oog op het realiseren van residentiële appartementen. Die werken zijn echter al heel lang aan de gang. Je zou je afvragen of de verkoop wel vlot. Voorheen was daar jarenlang een videotheek. Die ging in 2016 dicht. De buren rechts waren een café, meer in het bijzonder ‘Bristol Club’, welke in 2017 de deuren sloot.
Aan diezelfde kant van het plein is enkel café ‘De Kroon’ overgebleven. Die zit links van de trap.
Nog meer naar links, richting Overpoortstraat, bestaan enkele eetzaken bij gratie van de studenten. ‘Basic Italian’ is er al een paar jaar. ‘Johnny’s Burger’ is er nog maar recent.
Op de tegenoverliggende hoek, in de richting van het Kramersplein, bestaat nog steeds ‘De Gouden Saté’. In deze laatste klinkt de naam ‘Julien’, vorige gestorven eigenaar, nog als een klok. ‘Snack Tonton’, met vitrine op het plein, is potdicht – en dit voor een woensdagmiddag. Het lijkt geen goed teken.
Aan de zuidelijke kant waren ooit enkele handelszaken. Maar die verdwenen. De laatste die daar sloot was een kledijwinkel, ‘Miekemuis’, waarschijnlijk in 2018.
Daarvoor was het de apotheek met een winkelpui in art-nouveau-stijl. De zaak liet eveneens in 2017 definitief de rolluiken neer.
TRAP EN KANDELAARS
Laten we het ook eens over de monumentale trap en over de kandelaars hebben. Die liggen pal tegenover de kerk. In onze vorige reportage (zie venster hieronder) kwamen die nauwelijks aan bod.
Daarover schrijft Onroerenderfgoed.be: “De openbare trap naar het Sint-Amandsplein, gelegen tegenover de Sint-Pieterskerk, werd aangelegd als onderdeel van het urbanisatieplan van 1848-1851 van stadsarchitect Charles Leclerc-Restiaux. Het niveauverschil tussen het Sint-Pietersplein en het hoger gelegen Sint-Amandsplein werd opgelost door middel van een breukstenen terrasmuur met bekronende ijzeren balustrade en postamenten met acht siervazen en een monumentale bordestrap geflankeerd door vier gietijzeren kandelaars met gevleugelde vrouwelijke hermenfiguren.”
De kandelaars hebben/ hadden gecanneleerde staanders en vlampotbekroning.
Nog slechts één (van vier) kandelaars staat op de trappen aan het Sint-Pietersplein. De overige zijn in 2004 ontvreemd. Maar ook weer opgedoken in een handelszaak, een dikke tien jaar later.
Zo schreef Het Laatste Nieuws op 29 januari 2017: “Na meer dan tien jaar zijn twee kandelaars die ooit de trappen van het Sint-Pietersplein versierden, opgedoken in een tweedehandswinkel op de Afrikalaan. (…)”
“(…) De stad was van plan om nieuwe palen te laten maken en ten vroegste in 2017 de trappen in hun glorie te herstellen.
Hoe de twee kandelaars in de tweedehandswinkel op de Afrikalaan terecht kwamen, is een mysterie. De uitbaatster van de winkel kreeg ze onlangs aangeboden met de nodige documentatie, maar dat ze van het Sint-Pietersplein kwamen, wist ze ook niet. De ornamenten zijn nog steeds eigendom van de stad (…).”
Later zal blijken dat dit laatste niet zo is. De nieuwe eigenaar, de handelszaak aan de Afrikalaan, kon aantonen dat de aankoop kosjer gebeurd is, en blijft eigenaar. De Stad kan de kandelaars terug kopen, maar zal daaraan verzaken omdat de vraagprijs te hoog is. Een paar jaar later komt er nog geen schot in de zaak.
Het Nieuwsblad kwam daar nog eens op terug, op 5 juli 2019. Of in die zaak nu, in 2022 – zowat zes jaar na de vondst – vooruitgang heeft geboekt, is twijfelachtig. De Stad heeft die kandelaars opgegeven. We lezen op een webinformatiepagina van de Stad dat de stad van plan de trap te restaureren en er nieuwe ornamenten voor te laten maken. Er zullen replica’s geplaatst worden van de kandelaars.
Maar ook dit is informatie van eind 2019…
Judith van Vlaanderen
Bij de aanleg van de ondergrondse parking werden skeletten opgegraven. Eén skelet is mogelijk Judith van Vlaanderen, onze eerste gravin. Het onderzoek bleef jaren liggen, maar UGent heeft dit recent weer hernomen.
Lees verder onder de video
Lees in het venster ons artikel uit 2017 over het Sint-Pietersplein, Kramersplein, Sint-Amandstraat, Overpoortstraat en meer:
NAPOLEON
De huidige vorm van het Sint-Pietersplein kan niet los gezien worden van de ingrepen die het onderging in de Franse Tijd.
Het beoogde doel van de Franse bezetter was om van het plein een oefenveld voor militairen te maken.
Onroerend Erfgoed: “Het Sint-Pietersplein vormt heden een enorm rechthoekig, geplaveid plein voor de Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieterskerk en voormalige Sint-Pietersabdij. Het is voornamelijk vrijgekomen door het slopen in 1799 van de Onze-Lieve-Vrouwparochiekerk en het westelijk abdijcomplex in 1811.”
De vroegere abdijkerk werd parochiekerk.
Ware het niet van Karel Van Hulthem, dan was de voormalige abdijkerk misschien ook verdwenen, zodat het plein nog ruimer had kunnen worden. Hij slaagde er in om er tijdelijk een museum van te maken. Hij kreeg een straatnaam in de studentenwijk achter de Sint-Amandstraat.
Signaleren we nog dat er jarenlang een siervaas die op het Pakhuis aan de Korenmarkt stond, voordat het bij de Sint-Pietersabdij werd geplaatst. Ongelijk velen denken, is die vaas niet gestolen, gelijk de kandelaars, maar ondergebracht bij een gelijkaardige vaas, eveneens van het Pakhuis, in de Sint-Baafsabdij, alwaar een zgn. ‘Museum voor Stenen Voorwerpen’ werd ingericht.
Lees ook op deze blog:
STAD – Napoleon en de gedeeltelijke afbraak van de Sint-Pietersabdij
Lees ook op deze blog:
