‘MSK’ – Je gaat ernaar, je staat erbij, je kijkt ernaar: kunst !

persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina

EVENT – 09 augustus 2024 – Vlaamse Primitieven, de barok, het abstract modernisme, James Ensor… Je vindt ze in het ‘MSK’.

“Het MSK bewaart ca. 15.000 kunstwerken, een uitgebreide bibliotheekcollectie en een eigen archief. Het is ook een kenniscentrum voor de kunst van de 19de en de eerste helft van de 20ste eeuw.”

“Het MSK werd officieel opgericht in 1798, wat ons ouder maakt dan België zelf. In 1802 openden de deuren voor het publiek en sinds 1904 is de collectie gehuisvest in een speciaal voor de gelegenheid gebouwd monument op de rand van het Citadelpark.”

“Na 225 jaar verzamelen bewaart het museum bijna 20.000 stukken uit de Europese schilder- en beeldhouwkunst, van de middeleeuwen tot vandaag.”
Bron

Enkele werken uitgelicht…

De 16de eeuwse werken in de verzameling zijn bijzonder divers. Hier heb je ‘De acht zaligheden’, een triptiek van een anonieme meester.

Het portret.

Vanaf de 16de eeuw wordt het een apart genre. Eerst is het portret verbonden met religie, met edellieden, later ook met succesvolle handelaars en dies meer.

Portret van een vrouw in 1663 door Nicolaes Maes.

André Cluysenaar schilderde het portret van Albert Baertsoen in 1918

Theo Van Rysselberghe maakte een zelfportret in 1880

Gustave Van de Woestyne schilderde dit expressionistische portret, genaamd ‘Fuga’, in 1947.

In 1887 overschreed Alfred Stevens binnen het religieuze genre een grens door een portret van Maria Magdalena te maken, afgebeeld als vamp.

Gemeenschappen.

Gemeenschappen – zeker ook de religieuze – gebruiken schilderijen om hun waarden uit te vergroten.

‘Allegorie van het schepengerecht van Gedele’ door Theodoor Rombouts in 1627-1628

‘De Annunciatie’ door Peter Paul Rubens (1610-1628)

Theo Van Rysselberghe maakte een schilderij over een lezing door Emile Verhaeren in 1903

Het alledaagse leven.

De nalatenschap van Bruegel. Pieter Bruegel de Oude legt de basis in de 16de eeuw. Zijn zonen Pieter Brueghel de Jonge en Jan Brueghel de Oude zetten de lijn verder. Vaak zijn de taferelen moraliserend.