OPINIE – Meneer Michel, Brussel moet en zal bruisen!


header copie - aangepast persblog.be - kopie (2)persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina

OPINIE 23 maart 2016 – De tv-beelden van gisteren uit Brussel hebben vele herinneringen opgeroepen aan de dertig jaren dat ik in haar straten heb rondgelopen, zelfs gewoond. Ik kon me dan ook gemakkelijk inleven in de concrete situatie ter plekke.

Terug naar hoofdpagina

Naast inchecken aan een van de balies, zoals iedereen die eens met het vliegtuig op vakantie vertrekt, heb ik op een bepaald ogenblik ook uitgebreid tijd gespendeerd in het luchthavengebouw. Dankzij een opdracht van Brussels Airport, had ik het geluk een weekje of twee achter de coulissen te mogen gaan kijken. Daarbij wandelde ik dagelijks ’s ochtends door de grote  inkomhal naar een gangetje dat toegang gaf tot de personeelsliften. Elke dag opnieuw liep ik kriskras doorheen het gebouw en ging er onder de middag  vliegtuigen spotten vanachter een tafeltje in het grote eetcafé met uitzicht op de banen. Om me daarna weer naar de kantoren te begeven en soms ook loodsen te  bezoeken.

Misschien scheelt er iets met mijn geheugen, maar het enige terroristische incident dat in het gebouw heeft plaats gevonden dat ik mij kon herinneren, gaat terug naar de jaren zeventig, toen een Palestijnse bevrijdingsstrijder een granaat gooide in een menigte aanstormende reizigers richting aankomsthal. De terrorist gooide zijn granaat vanaf de etage die toen een  open balkon had met zicht op  de “arrivals”. Later werd het balkon met beveiligd glas afgeschermd.

Terug naar hoofdpagina

Het was ook helemaal niet moeilijk om me de Wetstraat en de aanpalende straten voor de geest te halen. Tal van herinneringen heb ik aan Brussel, dat toen ik een jonge twintiger was, eerst mijn woon/werkstad is geweest, en daarna nog decennia mijn werkstad. Gezien de aard van mijn werk kon ik niet  anders dan me in de stad met de auto verplaatsen. Heel veel van Brussels’ hoeken en kanten heb ik van dichtbij gezien en beleefd. De metro heb ik altijd al gemeden – omdat ik ongeacht welke stad, die mollenhollen haat – maar Brussel’s bussen en trams en treinen ken ik wel.

Terug naar hoofdpagina

En toen ik de slotbeelden zag van jongeren die bij valavond  bij het Beursgebouw samenschoolden, wees ik mijn jongste zoon die naast me zat op de  plek waar het café lag waar ik ’s avonds te vinden was toen ik  ongeveer zijn leeftijd had. Voor  wie Brussel in de jaren tachtig heeft gekend: het was de  Engelse pub ‘Double Diamond’ aan de zijkant van de Beurs, vlakbij de Anspach. Tegenwoordig huist daar een restaurant.

Al die herinneringen kwamen aan de oppervlakte gisteren, bij het bekijken van de beelden van Brusselse straten op tv.

Terug naar hoofdpagina

En meer: de straten van Elsene, Etterbeek en Schaarbeek waar  ik vaak ’s avonds laat doorheen liep op weg van het uitgangsleven in het centrum naar mijn flatje in de rand. Molenbeek, waar ik eens in een magazijn tweedehands kantoormeubelen heb gekocht op een zaterdagse veiling. En waar ik aan de voet bij het kanaal ooit mijn auto liet repareren bij een van die garagisten die niet de beste reputatie genoten. Vorst, waar ik in vele van haar talrijke fabriekjes op bezoek was voor het werk. Anderlecht, waar ik eens ’s nachts met de auto verdwaalde in de straten toen ik na een cafébezoek aan de Le Soupçon/Het Vermoeden in de Steenstraat, twee jonge dames naar huis had gebracht, en achteraf de weg naar Elsene niet meer terug vond. Waarschijnlijk omdat ik te weinig Spa Monopole gedronken had. Etcetera.

Terug naar hoofdpagina

- pic affichesmarci.com
– pic affichesmarci.com

Was ik er zelf bij geweest, temidden van die calamiteiten, dan had ik me zeker nuttig gemaakt, dacht ik bij het zien van de tv-beelden. Dit gevoel laaide nog meer op, toen ik een zeer goede kennis van mij voor de camera zag verklaren hoe het er op dat moment aan toe ging in zijn organisatie, UZ Brussel – nog steeds beter bekend als UZ Jette.

Je zit daar maar wat naar tv te staren, nadat je eerder die dag naar de radio had geluisterd, het internetnieuws bleef volgen, afgewisseld met live-uitzendingen op tv.

Terug naar hoofdpagina

Naast alle leed en boosheid die we die dag via de media hebben kunnen voelen, en via de sociale media hebben kunnen uiten, stond ik deze ochtend op met de gedachte dat we als land toch heel veel veerkracht en efficiëntie hebben getoond. Dat we daar best trots op mogen zijn, en dat dit de buitenwereld ook niet kan ontgaan zijn.

Een terroristische aanslag werd mogelijk geacht, maar komt niettemin toch steeds onverwacht. Toen ik via de tv-beelden zag hoe de hulpverlening schijnbaar op geoliede wijze op gang kwam, kon het niet anders of crisisplannen werden uit de kast gehaald en nauwgezet toegepast. Camera’s kunnen niet alles registreren, niet elk initiatief, niet coördinatie achter de schermen, maar focussen vaak op het ingezette materieel en de hulpverleners die er zich mee verplaatsen.

Het was indrukwekkend om dat schouwspel gade te slaan. En dan wil je de Premier geloven, die samen met andere actoren, bezweert dat we als land niet klein te krijgen zijn door enkele bommenleggers en bommenzelfmoordenaars, predikers van de haat met hun achterlijke ideologie. Het is nu natuurlijk zaak van de veiligheidsdiensten om alle rotte appels te vinden. Helaas zijn het er veel. En ze kunnen ook nog rekenen op een kwalijke fanclub, zoals we zagen bij het, door jonge buurtbewoners, met flessen en stenen bekogelen van politiediensten in de afloop van de arrestatie van de hoofdvogel van het ogenblik. Wat willen die lui eigenlijk? Hun eigenste getto met een achterlijke imam op de troon?

Mogen we hopen dat we ooit de Brusselse straten aan de goedmenende mensen kunnen teruggeven? En dat we van Brussel weer een bruisende stad maken, zoals Jacques Brel zong?  Want, ja meneer Michel, Brussel moet en zal bruisen.

Ik hoorde een minister in een panel op Eén u een compliment geven voor uw krachtdadige en toch sereen optreden. Terecht. Op die manier zal het ooit lukken. F.D.

 

Naar Facebook

Terug naar hoofdpagina

NAAR ARCHIEVEN

 

Lees ook op deze blog:

VERHALEN & OPINIE in 2016 – ARTIKELOVERZICHT
VERHALEN EN OPINIE in 2016-2017 – ARTIKELOVERZICHT