GENTSE WINTER 2017-2018 – “Het gerinkel van sneeuwklokjes in het winterlicht”

KERST. Zijn ze klaar voor de kerst? Ze zijn unaniem in hun gekef en gemiauw: ze zijn er klaar voor. Het Chihuahua-teefje ‘Piep‘ heeft al haar kerstkleed aangetrokken, terwijl ‘Loco‘ de kater de kat uit de (kerst)boom kijkt.

Tijdens verbouwingen in Le Pain Quotidien van begin dit jaar, werd een document uit 1976 onder het stof gevonden van de hand van twee stafchefs van de RTT – nu Proximus – met kantoor in het postgebouw. Beiden – inmiddels overleden – hadden een visionair project: het toenmalige heden en de toekomst van de telecommunicatie verzinnebeelden. De kale paal: de simpele telefoonpaal. De versierde paal: de gesofisticeerde multimedia. Tevens bruikbaar als permanente kerstversiering ten behoeve van de Dekenij – enkel de kerstballen moeten er nog ingehangen worden. Proximus is vervolgens na de zomer op bureaucratische wijze tot de (late) uitvoering overgegaan. Vandaar die twee gekke palen op de Korenmarkt!

Dat men met dit hondenweer een panda los in de straten laten lopen, is ongehoord! “Effe Gaia belle..”

De daklozen die zich al geruime tijd in een nis van de Sint-Niklaaskerk nestelen, bufferden zich met een parasol tegen de harde wind, en haalden er recent ook een versierde kerstboom bij. Dit had de Zakman vorig jaar niet voor elkaar gekregen toen hij zich even verderop in een bushokje had geïnstalleerd. (Lees ook op deze blog: Winderige groeten)

De sneeuw en de bijhorende verkeersellende – incluis bussen die laat en overvol waren in de stad – beheersten de afgelopen week het nieuws.

Een ‘verschrikkelijke sneeuwman‘ is het niet geworden, wat kinderen hier met sneeuw gekneed hebben… Maar Yeti allemachtig, wat is hij prachtig!

Ook buschauffeurs hadden het niet onder de markt de laatste dagen. Ze schreden slechts met moeite vooruit door de sneeuw of de smurrie…   Pasten sommigen hun “lichtbak” ofte infobord aan om begrip te vragen bij de ongeduldige en verkleumde reizigers bij de bushaltes? Zoals deze samengebalde zin, als moest hij binnen het kader van het infobord passen:  “Wacht-e-beke“, wat toegegeven, slecht Gents is voor “een beetje geduld aub“.

Het is in de inmiddels verdwenen Citroën Garage Gantois dat, in het gezegende jaar 1959, de nieuwe PL 17 kon verkregen worden, zoals blijkt uit de advertentie in de krant Het Volk. De ‘P’ stond voor Panhard, en de ‘L’ voor Levassor. Dit Frans automerk was er één van modellen-met-een-dolfijnsmoeltje. Midden de jaren 1960 werd het door Citroën overgenomen.

De brug over de Leie tussen de Nederkouter en de Coupure Links heette eertijds nog het Sint-Pietersbrugsken of de Verlorenbroodbrug. Het straatje ernaartoe: de Verlorenbroodstraat of rue du Pain Perdu. Pas in de 20e eeuw werd dit: “Verlorenkost”, hoewel dit begrip al eeuwen bestond en verwees naar de zandplaten in de Leie, zogenaamde “eilandjes”.

In recente tijden hebben we in de stad te maken met een rage aan ontbijtrestaurants die naar ‘pain’ verwijzen: Pain Perdu aan de Walpoortstraat, Le Pain Quotidien aan de Korenmarkt en de Kalandeberg, Pain Total aan de Sint-Pietersnieuwstraat… En er is ook bakkerij Le Pain de Sébastien aan de Nederkouter...

Onze connectie met de blog van DWM legt geen windeieren. Ons artikel over de fabriek aan de Bijlokehof werd afgelopen week geselecteerd voor de cover van DeWereldMorgen.  Eerder was het persblog.be artikel (annex dossier) over de Gentse textielnijverheid geselecteerd. (Lees ook op deze blog: Hoe de Gentse textielreus ontstond)

In de Nucleo – ateliers voor kunstenaars – exposeerde Klaas Van Der Linden vorige week onder de titel ‘Dark Woods’. Naast schilder en mural artist, is hij ook o.a. illustrator in de weekendbijlage van De Morgen. In zijn schilderijen hanteert hij een zeer realistische, fotografische stijl, bij wijlen in een naïeve expressie met een klare lijn, heldere kleuren. Andere zijn meer donker figuratief, verwijzend naar de dood. Bekijk zijn website.

Aandacht voor een extra journaal van TV Ekkergem over de Brugse Poort, niet over recente, maar over gebeurtenissen van elke dag. Kinderen van de wijk presenteren het journaal. Kinderen van ‘De Feniks‘ vertellen de volwassenen hoe het beter kan op het vlak van : over een verkeersongeval, zwerfvuil, straatgeweld… TV Ekkergem is een ludiek video-kanaal met een heel eigen invulling van het nieuws. Naar eigen zeggen: internationale wijktelevisie.

Zou de gedoodverfde Catalaanse leider – eerder op bezoek in Gent – weten dat hier een straat wordt genoemd naar zijn streek? Maar van waar die straatnaam? De Standaard onthulde dit reeds in december 2006. De dienst Monumentenzorg: “Het gaat om een zeer oude benaming (…). In de twaalfde eeuw begon Gent op te komen als handelsstad. De Catalanen, meer bepaald de zeevaarders van de Balearische eilanden (…) waren toen de belangrijkste vrachtvervoerders in het Middellandse-Zeegebied. Ze wisselden lakens uit tegen luxeproducten uit het Oosten, zoals peper en zijde. (…) “

In een tijd dat de rijkswacht je vriend niet was, kwam er in 1985 groot nieuws uit den  uitgank! De ‘AB Sound’ (naar de muziek bij dancing Ancienne Belgique in Antwerpen) slaat over naar dancing Boccaccio in Destelbergen, verwant met de Balmoral uit Gentbrugge. Die sluit na een tijd omdat concurrent Carrera zich naast de deur nestelt. In 1987 slaat wijlen Dirk De Maesschalck terug. Hij heropent met ‘Boccaccio Life International’. AB Sound wordt New Beat. Tot groot “jolijt” van de omwonenden. (Lees in het Archief 2015: Minder beroering voor wegvallen ‘The Boccaccio’ oprichter en in onze bijlage The World in English: The Belgian ‘New Beat’ scene)

.“Wazige beeldspraak hult zich in de .spookgedaante van een geest uit de fles.

De verdwenen ziel van een hersenschim die in kelderresten schuilt. De door wijn benevelde droesem op de bodem van de kelk. De onuitgesproken gedachte die op bedauwde lippen prevelde. De angst om het vermoorde woord, dat klanken op de kast jaagt en taalpuriteinen in de gordijnen. In blauwe nevelslierten van rookwolken op een mistroostige maandagochtend. Wanneer het zo honds bijtend koud was, dat de voorste tanden op de schaatsen braken. .Voor het bloedende brood van het lam. Als ook het ijs .van één nacht gebroken in de scherven van .eierschalen dun vensterglas en het gerinkel van .sneeuwklokjes in het winter licht als witte meeldauw .op hulst en maretakken of poedersuiker op de .kerstsfeer van de Brugse stad als een pretpark in .zilveren geschenkverpakking. Schuiven de zeilende zwanen voorbij op het minnewater, als gondelboten van engelenvleugels op de verder kabbelende rug van het donkere reeën reienwater. En de rest is eendengesnater en het schaterende gevolg van de fanfare van honger en dorst doet zijn blijde intrede. En is het voor vandaag niet, dan is het voor later met een kater.” (Lees op deze blog: Dagboek van 55-plus werkzoekende)

Eind 2007 was er een stadstaat in de maak. Jonas Geirnaert, bekend van Neveneffecten en thans De Ideale Wereld, over eind 2007, toen het broeide in de Kuip: “Eéns in de zoveel tijd bots ik op een idee .waar ik oprecht jaloers op ben. Positief jaloers, in .de .zin van “ik wou dat ik het verzonnen had”, maar .niettemin: verdomd jaloers. Het was eind november .2007 toen ik een mail kreeg van Natan Hertogen, die .me een tijdje daarvoor had geïnterviewd voor .TiensTiens. Hij schreef over de pas opgerichte .Nieuw-.Gentse Alliantie, een radicaal .eng-.regionalistische .partij met de Gentse .onafhankelijkheid als ultieme .streefdoel.”

“Op een koude winteravond wandelde ik café Het Gouden Mandeke binnen, om te worden aangestaard door een tiental besnorde, Gauloiserokende mannen en evenveel besnorde, Gauloiserokende vrouwen met hun besnorde, passief Gauloiserokende schoothondjes. Heel even sloeg de schrik me om het hart dat dit wel eens de revolutionaire garde van de Nieuw-Gentse Alliantie kon zijn, maar navraag bij de toog leerde me dat ik boven moest zijn.”

“Drie keer zijn we met een delegatie van één of meerdere Neveneffecten naar een N-GA vergadering geweest. (…) Ik herinner me vooral de brainstorm waarop beslist werd de West-Vlamingen te viseren, als bevolkingsgroep die zich halsstarrig weigerde aan te passen aan onze Gentse taal en eigenheid. De West-Vlamingenhaat gaf aanleiding tot enige interne discussie; niet in het minst omdat enkele N-GA leden West-Vlaams bloed in hun aderen hadden stromen. Er werd zelfs gefluisterd dat voorzitter Jan Beke een soort West-Oost-Vlaamse mulat zou zijn.” Uit het boek: Gent Onafhankelijk; Revolutie voor het recht op een onafhankelijke Gentse vrijstraat. V.U. Edmond Cocquyt.

Jonas Geirnaert is comedy- en televisiemaker, striptekenaar en regisseur van animatiefilms. Geirnaert is ook bekend als bedenker, tekenaar en de stem van stripfiguur Kabouter Wesley. F.D.