GENTSE WINTER 2017-2018 – “Gent van maa”

Spetterend vuurwerk uit de tijd van toen. Het is een hommage aan Rosa Geinger, een populaire volksactrice die werd geboren aan de Dampoort in het jaar van de Wereldtentoonstelling in Gent en in 1995 stierf. Een straat aan de Scheldekaai in de Sas- en Bassijnwijk werd naar haar genoemd. Samen met Henri en Noël Fack richtte ze ooit het café-chantanttrio ‘Kaak, kaak, nen Dreidekker’ op. Rosa Geinger was ook een theatervrouw. Ze was actief bij Theater Taptoe, het Gents Amusements Theater en De Melomanen. Op televisie speelde ze de rol van de vrouw des huizes in Het gezin van Pamela van Gaston en Leo. Zie verder onderaan deze pagina.

Een aldaar wonend student brengt een hommage aan Luc De Vos en Walter De Buck door middel van een eigenhandige gemaakte raambeschildering. (Lees ook op deze blog: Slalommen door Gent en Man Valt in Ondiep Putje)

Wat het oudejaarsmenu ’ten huize van de lezer dezes’ was, daar hebben we het raden naar. Wie nog in dubio zit over de keuze van het nieuwjaarsmenu, raden we aan om eens goed te luisteren naar de suggestie van Koen Crucke: Gentse Waterzooi. Hij geeft er zelfs een muzikale handleiding bij.

Uit Het Laatste Nieuws van 19 december: “Bij de start van de Warmste Week stak warenhuisketen Lidl een warme hand uit.  De woordvoerder: “We hebben via het OCMW 60 mensen uitgenodigd voor een kerstmaaltijd in de Gentse Opera (…) Er waren oesters als aperitief, en er staat onder meer kreeft op het menu. (…)”

Uit Het Nieuwsblad van 28 december: “1.500 kalkoenfilets met champignonsaus, evenveel porties aardappelgratin en potjes chocomousse.” Evenveel kansarme Gentenaars kregen dit feestmaal aangeboden van de vzw’s Kras, Ateljee en VOG. 

Student Ritchie Foubert overleed ruim een kwarteeuw geleden op gewelddadige wijze in de studentenstraat. Een lezer van Fietsbult, een Gentse blog over fietsers, fietsen en fietsinfrastructuur: “Op drukke donderdagavonden was er toen nog gewoon verkeer in die straat. Na een woordenwisseling keerde een auto op volle snelheid terug naar de Overpoort en reed een feestende student dood.”

Sommige buildings uit de jaren ’70 moeten tegen de vlakte en worden vervangen door lagere flatgebouwen. Het wordt een gradueel proces dat tot anderhalf decennium kan duren. Dit is ook het geval voor sommige sociale flatgebouwen aan de Groenebriel.

Uit VRT NWS tijdens afgelopen zomer: “(…) Maar na twee en half jaar werking van het FPC in Gent blijkt dat dat sluitstuk problematisch blijft. De doorstroming van geïnterneerden naar de residentiële of ambulante psychiatrie of de gewone samenleving verloopt erg moeilijk.” Voorts was er een hoop kritiek op de privé-operator in De Morgen van begin 2017.

persblog.be – Verhalen uit en over Gent bestaat drie kalenderjaren, gestart in het voorjaar van 2015. Op 28 december 2016 schreven we in deze rubriek ‘Gentse Winter’: “Hij is nog steeds aanwezig langs het Jaagpad in Drongen, alwaar hij anderhalve eeuw geleden neerzeeg in de gracht: pastoor Colle“. Onze rubriek brengt nog steeds het vertrouwde ‘Man Valt in Ondiep Putje’ nieuws en zal dit ook in 2018 blijven doen.

Theatergezelschap Ultima Thule speelt ‘Oeist‘ op zaterdag 13 en zondag 14 januari in de Minarschouwburg. In de folder staat een mooi gedicht als toelichting: “Nog één keer mag hij spreken, de zoon. Honderduit mondgebroken gefluister. En als er iemand luistert, dan bestaat hij. Nog een laatste keer! Want écht bestaan… doet hij niet meer. Wat had hij graag gewoordspekeld. De hele tijd. Van ochtendzucht tot avondval / Met de vader bijvoorbeeld… Maar bij hem zat alles draaidekselvast / Of liever nog, met de moeder. Maar zij liep uit het zicht en hart ver weg / Zelfs met de vrouw. Nooit meer allenig op de wereld! / Of met het dorp. De kletsklap van de kletskop / Met het lief kon het. Alles op de tafelplank. In talig tonggedraai / Maar toch bleef alles stil. Muizenissig stil.”

.Eind 2007 was er een stadstaat in de maak. Vorig .jaar schreef De Krant van West-Vlaanderen: “De man .achter de ‘Nieuw-Gentse Alliantie’ heeft intussen 2 kindjes… met een meisje uit de Westhoek“. En verder: “De N-GA richtte haar pijlen op de vele West-Vlamingen die in Gent kwamen neerstrijken (…)”

Edmond Cocquyt, ideoloog van het hele project: “We vonden het gewoon grappig om met een uitgestreken gezicht racistische praat uit te kramen en al die zever zo te verkopen”. Hij relativeert: “Daarvoor was er eigenlijk nooit echt een ‘strijd’ tussen Gentenaars en West-Vlamingen” (…). “Maar sindsdien is er een soort van fierheid ontstaan, zowel bij de Gentenaars àls bij de West-Vlamingen hier.”

En of het waar is dat er in werkelijkheid geen haat in het spel is! Edmond is al een klein decennium samen met een West-Vlaamse! Nog steeds volgens De Krant van West-Vlaanderen: “We liepen elkaar tegen het lijf in de Charlatan, ze pakte mij vast en zei ‘gij zij mijne vent.”

“In 2008 was het even nationaal nieuws: in Gent was in de slipstream van de successen van de N-VA de Nieuw-Gentse Alliantie (N-GA) opgericht. Arne Loccufier, Jan Beke (zoon van oud-burgemeester Frank Beke) en Edmond Cockuyt lanceerden een politieke satire als één grote grap en aanklacht tegen overdreven Vlaams nationalisme en racisme, maar ze pakten het dermate ernstig aan dat een deel van pers en publiek er mee weg was. De N-GA streefde naar eigen zeggen naar Gentse onafhankelijkheid. Het project haalde de media en resulteerde in een volksfeest op 30 maart 2008 waar de Gentse onafhankelijkheid werd uitgeroepen.” Eén van de broeihaarden van de rebellie was Bar Jos op de Vlasmarkt. F.D.