persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
Eind ‘70 vochten studenten tegen het BEF 10.000 (€250) inschrijvingsgeld
‘CURSIEF’/ STRATEN/ VOLK – 24 augustus 2022 – Méér dan 40 jaar geleden werd Gent opgeschrikt door de studentenrellen met als motto: ‘Tegen de 10.000’. In het voorjaar van 1979 was de verhoging van het inschrijvingsgeld aan Ugent daar de aanleiding van. Lees het op “cursieve” wijze…
Het hek was van de dam, Het rispte op gelijk een stevige boer na een studentikoze zuippartij in oercafé het Krawietelke aan de Blandijn.
Gij, oude hippie, versleten door de tijd, leek geroerd over herinneringen aan 1979, aan de “goede” oude tijden van het studentenprotest “tegen de 10.000” aan den Blandijn – wat overigens “een berg” is die relatief steil afdaalt naar de oevers van de twee Gentse waterlopen.
Afgelopen zomer, in d’Aardige Dennen, vertelde gij er nog over bij het kampvuur.
Gezeten op een bak pils, zat gij er te stoefen dat gij toen in de gazet gestaan had, terwijl ge een kassei gooide naar de muile van de flikken! Van welke ge vandaag van hen verwacht dat ze, in deze terroristische tijden, voor Uw veiligheid zorgen!?
Net zoals een collega hippie – post–hippie eigenlijk: uit de jaren ‘70 – had gij het ook nog over de muurbekladding met het opschrift: “oh oh, ik heb wormen” op de gevel van een verkrotte woning nabij het Rectoraat in de Sint-Pietersnieuwstraat.
Diegene die dit opschrift had geborsteld, wou de goegemeente schokken. Die was toen, nog meer dan je denkt, doordrongen van ‘Kerk en Leven‘. Het opschrift was een parodie op een muziekhit van een Vlaams charmezanger die erg geliefd was bij brave huisvrouwen. De echte titel van zijn lied klonk: “oh, oh, ik heb zorgen”. Niets aan de hand met dit soort humor? Toch: de brave zanger was net overleden.
Dit, om de sfeer van toen te schetsen. Door die indianenverhalen van U, bij dat kampvuur, kwamen onze nekharen overeind.
En ge vertelde en vertelde… Waar de Sint-Amandstraat naar beneden helt, om de Sint-Kwintensberg te worden, sloopte ge met Uw rode makkers een groot reclamepaneel dat op massieve houten voeten stond. De duisternis was gevallen en overal in de studentenbuurt was er nog tumult. De houtbrokken en papierresten van het reclamepaneel gooiden gulder daar dwars op straat om een barricade op te werpen tegen de aldaar bivakkerende flikken. Vervolgens stak gulder die ook nog in brand!
Blandijnberg: Ook ‘post-hippies’ gooiden kasseien naar de flikken
Onderwijl lieten gij en Uw makkers het kasseien regenen richting de flikken, die vanuit de lager gelegen kant, zijnde de Sint-Kwintensberg, van plan waren te chargeren.
Tot Uw grote verbazing, zo vertelde gij, zag gij tussen de betogers ook een jonge docent van Uw hogeschool staan! Niet zomaar ‘staan’, maar: projectielen gooien naar de flikken!
En ge vertelde over de korte bezetting van den Blandijn, waar uit de vensters alles wat niet te zwaar was op de daken van de politiecombi’s terecht kwam. Combi’s, overigens nog met een oranje streep in de voor-, achter- en langszijde. Gedeukte combi’s, kapotte combiruiten… was het resultaat.
En dan was er nog de korte bezetting van het Rectoraat, waar Uw makkers uit de vensters van de hoogste verdiepingen dossiers naar beneden gooiden… Ge zag ze nog met Uw eigen ogen de bladen uit de dossiers als keigrote sneeuwvlokken naar beneden dwarrelen.
En op dat moment – zo vertelde ge – kwam daar reporter Walter De Bock – niet te verwarren met Walter De Buck – het politiecordon rond het Rectoraat breken, door met zijn – in Oostakker geconstrueerde – oude Volvo een stopbevel aan de Sint-Pietersnieuwstraat te negeren. Hij toeterde rabiaat door tot aan het portaal van zijn krant De Morgen – toen nog in de oude gebouwen van de drukkerij Vooruit. Vandaag is dit Upkot. En, ge vertelde dat De Bock, daar bij het portaal, door de flikken uit zijn auto werd gesleurd en op zijn muile kreeg!
En ge vertelde over televisiejournalist Paul Muys, die bij valavond door de Rozier sloop, om te komen loeren hoe de flikken op hun beurt op hun muile kregen. Hij zocht bescherming achter de hoge kraagpunten van zijn imperméable, waartussen zijn brillenglazen schitterden in de straatlichtverlichting. Daar bij de Rozier stonden nog die bouwvallige huisjes aan de Boekentoren, laatste overblijfsels van een cité. Nu is dit het Centrum voor Architectuur.
“Rood was toen nog niet dood” tierde ge na de zoveelste pint.
Hoe moet dat verder met het “demokraties” onderwijs? Dat kopte studentenpamfletblad Schamper toen in vette letters, zeit ge. Toen had Schamper nog ballen. Het was een in-kwade-inkt-gedrenkte stencil. Door en voor studenten. Met tanden. Zo’n blad had impact. Toen: geen internet en geen tv op kot! Enkel een radiotoestel waarmee geluisterd werd naar de studentenzender: ‘Radio Aktief’! Die ontstond in februari 1979. Een jaar later volgde ‘Radio Toestel’.
En wat heeft het opgebracht zeg, die wekenlange actie ’tegen de 10.000′ van toen!? Thans kost het inschrijvingsgeld al omgerekend al meer dan het dubbele… Wat zeg ik? Het viervoudige! Maar gedane zaken nemen geen keer.
Je wordt ouder, papa. Of moet ik intussen “pépé” zeggen?
Beknopte inhoud van de feiten door UGentMemorie
De uitgelichte foto bovenaan de pagina is van UGent
Lees ook op deze blog:
Studenten: ken je geschiedenis! 2019 = 40, 50, 70 j geleden dat…
Lees ook op deze blog:
