persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
De Sint-Salvator school, gelegen aan de Sint-Salvatorstraat (in het verlengde van de Sleepstraat), is een basisschool met kleuteronderwijs.
Haar visie: “Ontwikkelen tot een positieve persoonlijkheid door innoverend en adaptief vervolgonderwijs binnen een kwaliteitsvolle krachtige leer- en leefomgeving.” Een mondvol, uiteengezet op haar website.
Voor het overige is het een straat met een paar nette bakkers, een paar verlopen kruidenierszaken en enkele cafés, een bloemenwinkel, een telecomwinkel… Echter: veel winkelleegstand. Veel schotelantennes op de balkons van de appartementsblokken, wat de aanwezigheid van de migranten kenmerkt.
In de flank van de Sint-Salvatorstraat ligt het saneringsproject van Dok Noord. Op enkele jaren tijd is hier flink gesloopt en bijgebouwd. Deze site kadert in het de herwaardering van de wijk Tolhuis-Ham. Voorheen was deze plek gedurende zowat anderhalve eeuw een industriële site, waar electrobedrijf ACEC gevestigd was, en daarvoor stoommachinebedrijf Carels.
Deze flank van de Sint-Salvatorstraat heeft enkele lelijke blinde muren en hekkens waarachter zielloze plekken liggen.
De straat heeft nog een aanhangsel in de vorm van een beluik.
Lees ook op deze blog:
VOLK – 26 mei 2016 – Allicht door het hoge aantal allochtone kinderen op de school, past de Vrije Basisschool Sint-Salvator, aan de gelijknamige straat, haar eigen visie toe op het vlak van, wat ze noemt, “een positief taalbeleid”. Die wijkt af van de regel.
[Zie lijst onderaan de pagina voor meer bijdragen over Volk]
Gent is een multiculturele stad met wel 162 nationaliteiten. Meer dan één op drie schoolkinderen spreekt thuis een andere taal dan het Nederlands.
Uit onderzoek blijkt dat maar liefst 8 op 10 leerkrachten in Vlaanderen vindt dat niet-Nederlandstalige leerlingen hun thuistaal niet mogen spreken op school. Voor één op drie is een taalstraf zelfs in het belang van de leerling.
In de Sint-Salvator school ziet men dit anders. Directie en leerkrachten zijn pioniers in “thuistaal” integreren bij het leren van het Nederlands of de “schooltaal”.
Tijdens het tv-magazine ‘Koppen’ op Eén, gisteren, woensdag, kon Sint-Salvator haar stellingname verdedigen. Die is allicht gebaseerd op een noodzaak. De school heeft verhoudingsgewijs heel veel migrantenkinderen in de klassen. Velen onder hen zijn nog maar recent in ons land.
Er was dus een “brugje” nodig om ze van de “thuistaal” te helpen naar de “schooltaal”, want ze kunnen zich vaak onvoldoende uiten in de klas tijdens de eerste weken.
“De overgang is een kwestie van een bepaalde tijd” zegt een verantwoordelijke van de school. “In de regel zien we een snelle evolutie. Bij de start laten we hen toe slechts 10% Nederlands te gebruiken, wat na enkele weken spontaan evolueert naar de helft van de tijd. Na een paar maanden zijn ze “tweetalig”.
Sint-Salvator is een Gentse school, waar de aanwezigheid van migrantenkinderen heel groot is. Op de speelplaats worden er 26 talen gesproken. “Ja, ook op de speelplaats mag de thuistaal gesproken worden, mits enkele regels. Een eenvoudige regel is dat het kind van zijn thuistaal overschakelt naar het Nederlands, zodra een ander kind een gesprek wil aanknopen.
Voor dringende communicatie met de ouders, voorzag de school in een meertalige brugfiguur.
Deze aanpak – die afwijkt van de regel in Vlaanderen – heeft de aandacht gevangen van Hilde Crevits, Vlaams Minister van Onderwijs. Allicht gaat ze het standpunt van Sint-Salvator verdedigen in de parlementaire Commissie Onderwijs.
Al in 2011 kopte HLN.BE: “Gebruik van thuistaal in klas kan nuttig zijn voor ontwikkeling van Nederlands”.
Professor Piet Van Avermaet, UGent, drukte zich toen als volgt uit in de krant: “Doordat we constructief met de thuistaal omgaan, neemt de betrokkenheid van de ouders voor het onderwijsgebeuren toe. Het functioneel benutten van de thuistaal draagt bovendien bij tot het welbevinden van het kind in de klas.” F.D.