persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
40 jaar geleden werd de Grand Bazar – thans Inno – in de Veldstraat honderd jaar
VOLK/ STAD – 02 februari 2022 – Eind vorig jaar kwam ze in onze “brievenbus” gevallen: het messengerbericht van Caroline Kesteloot waarin we een exemplaar van De Streekkrant van 30 augustus 1982 mochten ontvangen. Waarom 1982? Waskebeurd?
In dat jaar vierde men in de ‘Grand Bazar’ in de Veldstraat het honderdjarige bestaan van de vestiging. En die “men” was niet in het minst Caroline’s grootvader die daar toen al bijna vier decennia aan het roer stond: Georges De Wilde. Zijn pensioenleeftijd begon toen in zicht te komen.
Die vestiging die toen ‘Grand Bazar’ heette, is vandaag ‘Inno’, behorende tot dezelfde groep.
Georges De Wilde deed toen in de Streekkrant uitgebreid zijn relaas aan de reporter van dienst: over de ontstaansgeschiedenis, over de modernisering en de uitbreiding van de winkel….
De eigen professionele geschiedenis van deze geboren Gentenaar begon als adjunct van de directie van de Sarma. Dit was in 1941. Twee jaar later werd hij directeur van de Sarma in Leuven en nog eens twee jaar later adjunct in Antwerpen (1945). In datzelfde jaar tenslotte kwam hij terug naar Gent om er directeur te worden van de Grand Bazar in de Veldstraat.
Georges was de levende getuige van hoe de grootwarenhuizen stilaan aan doelgroepspecialisatie begonnen te doen.
“Grand Bazar werd gaandeweg een keten die zich meer op het mannelijk publiek richtte, met bv. vrijetijdsartikelen” legde hij uit. “Inno werd vrouwlijker.”
Dit was duidelijk zichtbaar in de verkoopcijfers: op zaterdag deed Grand Bazar de beste omzet in de hobby-afdeling, en op maandag scoorde de Inno het beste in de afdeling mode.
Georges had mee aan de na-oorlogse modernisering van de vestiging aan de Veldstraat gestaan. Samen met zijn team had hij ook de verkoopsruimte – over de jaren zestig, zeventig… – met bijna de helft uitgebreid.
Georges De Wilde wist ook nog leuke weetjes over het ontstaan van de Veldstraat als winkelstraat.
We hebben in deze blog al het politiek-diplomatieke belang van de Veldstraat belicht tijdens ‘de honderd dagen’ van Napoleon.
Daarna kwam Gent onder Nederlands bestuur, en dat was de tijd dat apotheker Story zijn etalage in de Veldstraat verlichtte met gaslicht.
Volgens Georges in De Streekkrant lokte dit duizenden curieuze Gentenaars naar de straat. Mensen met zakelijk instinct zagen meteen het potentieel.
Het hielp dat het stadsbestuur in 1880 de Veldstraat tussen Korenmarkt en Volderstraat/ Hoornstraat liet verbreden.
En zie: het nieuws over het succes van de Veldstraat als handelsstraat bereikte Parijs. Twee jaar later opende een Parijzenaar, Adolphe Kileman, er een “bazar” met de naam ‘Maison universelle’. Hij stelde Auguste Martin en zijn echtgenote aan als geranten.
In 1885 drong zich al een uitbreiding van de winkel op. Het belendende pand werd ingenomen en de twee winkels werden verbonden met een passerelle. Want tussen beide was er het pijpsmalle Kraaistraatje.
Om een lang verhaal kort te houden: de twee panden werden in 1920 gesloopt, maar een jaar later heropende Grand Bazar een winkel in de Veldstraat met een ruimte die vier keer groter was dan voorheen.
En ‘bazar’ betekende toen ook echt ‘bazaar’. Je kon er vanalles kopen: van parfum en juwelen tot potten en pannen. En je kon vrij in en uit lopen, wat toen nieuw was in het winkellandschap van toen.
1921 was ook het jaar dat ‘Maison Universelle’ werd opgenomen in de vennootschap ‘Les Grand Bazars Réunis’.
Daarna volgden harde jaren tijdens de economische crisis van de jaren 1930. De winkel hield het hoofd boven water door een zeer brede waaier aan produkten aan te bieden waar slechts een kleine marge werd op genomen.
Georges De Wilde werd er directeur in 1945. Hij stond mee aan de wieg van de expansie en modernisering vanaf de jaren 1950.
Zo kwamen er roltrappen in 1957 en werd datzelfde jaar de kelder herschapen in een supermarkt.
Later, in 1960, kwam er een parking voor 80 wagens. Wie herinnert er zich die parking boven de Leie aan de Ajuinlei niet?
Dergelijke constructie kenmerkt de mentaliteit van de jaren ’60, een periode waarin alles moest wijken voor de aanstormende moderniteit.
Op het ogenblik dat de reporter van De Streekkrant Georges’ verhaal zat te pennen, was de groep waartoe Grand Bazar intussen, sinds 1974, behoorde – NV GB-INNO-BM – uitgegroeid tot een multinational met 28.000 medewerkers.
Toenmalig directeur Georges De Wilde liet nog optekenen in De Streekkrant dat de klant in de maand september van dat jaar 1982 allerlei verwennerij mocht verwachten. De eerste dagen van september zouden de eerste 250 vrouwelijke klanten met bloemen bedacht worden. Alle artikelen zouden “eeuwfeestkortingen” allerhande genieten. Wie toen in het supermarktgedeelte – in de kelder – een aankoop van duizend frank deed, kreeg een bon van honderd frank.
By the way, al was BEF 1.000 toen “slechts” €25, je kon er toen al een serieuze winkelkar mee vullen.
In 1982 was de ‘Grand Bazar’ ofte de ‘Inno’, zo je wil, dus honderd jaar oud. Vandaag zijn we exact nog eens 40 jaar later.
Lees een aantal van de vele lezersreacties op dit artikel in onze rubriek ‘Gentse Winter‘
Lees ook op deze blog:
Lees ook op deze blog:
