persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
GENTSE ZOMER in 2019 – ARTIKELOVERZICHT
“Ich weiß nicht was soll es bedeuten, daß ich so traurig bin”
UPDATE 14 juli 2019 – 12:00 – MYSTERIE “LORELEIE” OPGELOST
Het beeld van het rode meisje aan Portus Ganda zit weer op haar sokkel.
persblog.be contacteerde kunstenaar Johan Meirlaen die het beeld ontwierp. En dat gisteren spoorloos van haar staketsel bij Portus Ganda verdwenen was.
Wat is er gebeurd? Vandalen of misplaatste grappenmakers hebben het beeld proberen van haar sokkel te trekken.
Het gevolg was grote schade! Johan Meirlaen heeft samen met de havenmeester het beeld gisteren meegenomen.
Hij heeft er zes uren werk aan gehad om het te herstellen. Vandaag staat het weer waar het moet staan.
UPDATE
Inmiddels is ‘De Loreleie’ verhuisd naar de dakgoot van het zwembad Van Eyck aan Portus Ganda in afwachting van een definitieve plek in een bronzen afgietsel.
GENTSE ZOMER 2019 EXTRA – 14 juli 2019 – Slachthuisbrug, Portus Ganda – De nimf aan Portus Ganda is verdwenen van haar staketsel op het water. Niemand weet waarheen.
Voor wie het nog niet wist. Naast een aantal Mannekes & Vrouwkes Pis heeft Gent ook een soortement nimf. Een beeld welteverstaan. En dat staat op de plek waar Leie en Schelde samenvloeien.
Wij, bij persblog.be, heten haar “Loreleie“, naar analogie met de legende van het Duitse ‘Lorelei‘ die aan een rots gezeten bij een bocht in de Rijn de aandacht van schippers trok, of afleidde van hun manoeuvre, waardoor die de bocht misten en schipbreuk leden. De rots in de legende is in Gent het staketsel… De bocht is er echter niet.
Didier Ysebaert meldde de verdwijning als eerste op de facebookgroep ‘Dat és mijn Gent‘ op zaterdag in de vroege namiddag.
Beeld was nooit officieel?
De krant hln.be pakte gisteren om 18:20 met dit nieuws uit in haar regionale online pagina – 4 uur na de melding van Didier Ysebaert – en weet: “In juli 2014 – precies vijf jaar geleden dus – werd het beeld van de naakte dame met een hoofdtelefoon op een houten staketsel geplaatst. Er werd nooit toestemming verleend om dat beeld te plaatsen en het werd ook nooit opgeëist door een kunstenaar of organisatie. Vandaag is het beeld verdwenen. Meegenomen door de kunstenaar? Gestolen? Niemand die het weet.”
De laatste paragraaf in het artikel in hln.be is onjuist. De kunstenaar is Johan Meirlaen en zijn werk heet officieel ‘Het rode meisje’. Zo meldt ons een lezer.
Iemand opperde op de genoemde facebookgroep: “Zou dit iets te zien kunnen hebben met de Big Jump van morgen?” Dit ‘morgen’ van gisteren is dus: vandaag.
‘Big Jump’, ‘Big Swim’
Het Gents Milieu Front meldt op haar site: “Op zondag 14 juli springen we opnieuw het water in om aandacht te vragen voor proper water. Op precies hetzelfde tijdstip springen in heel Europa duizenden mensen in rivieren, waterlopen en meren om te tonen dat ze wakker liggen van proper water – én dat ze daar iets willen aan doen. Om 15u is het zover!”
“Voorafgaand aan de Big Jump, organiseren we voor de eerste keer een Big Swim! Tussen 14u en 14.30u kan je een route van 200m zwemmen in de Leie. We starten aan de Veerkaai en eindigen aan de Portus Ganda. ”
Enig verband tussen dit evenement en de verdwijning van het beeld is puur giswerk. Het is enkel gebaseerd op het feit dat dit event een dag na de verdwijning op quasi dezelfde plaats doorgaat. En omwille van haar contesterend karakter. Misschien betrof het een stunt?
Nieuw ‘Lachend kakje’?
Is het beeld terug meegenomen door haar rechtmatige eigenaar? Of gestolen? Of betreft het een studentengrap, zoals onlangs in Oostende de verdwaalpaal ‘Het lachend kakje’ op het strand werd ontvreemd?
Bij persblog.be brachten we dit beeld een seizoen lang in een banner voor de rubriek ‘Gentse Zomer’ in het jaar 2017’. We heetten het minzaam “Loreleie”.
“Loreleie”
Onze keuze voor de benaming “Loreleie” is geïnspireerd op de legende van de Duitse ‘Lorelei’ of ‘Loreley’.
Volgens die legende zouden er ooit nimfen rond de Rijn gewoond hebben. Wikipedia: “Toen de mensen de oevers begonnen te bevolken werden ze echter verjaagd. Slechts één nimf bleef achter. Zij kon geen afscheid nemen van de Rijn en vestigde zich op de hoge rots, vanwaar zij zicht had over de hele rivier. Met haar prachtige, treurige zang, haar schoonheid en haar lange, gouden haren wist zij de schippers te betoveren, die de aandacht voor hun schepen verloren en door de sterke stroom op de rotsen liepen. Velen verloren hierbij het leven.”
Uiteraard speelt in de Gentse situatie de Leie mee in onze keuze. Portus Ganda is de plek waar Leie en Schelde samenvloeien.
In de legende verdwijnt de nimf!
Het verhaal gaat verder: “Op zekere dag wilde een jonge ridder, de zoon van graaf Palatinus, het meisje eens van dichtbij bewonderen. Hij besloot met zijn schildknaap een tocht naar de rots te ondernemen, maar net als zovelen voor hem raakte hij betoverd door haar gezang. Hij kwam om toen ook zijn bootje de rotsen raakte. De schildknaap wist zich echter te redden en bracht het droeve nieuws aan de graaf. Vol van woede en verdriet gaf die zijn mannen de opdracht de nimf van de rots te gooien, zodat zij net als al haar slachtoffers zou verdrinken. Toen de nimf de mannen van de graaf zag naderen, wierp ze haar halsketting in het water en zong nog een laatste lied. Daarop kwamen uit de Rijn grote golven op die haar meevoerden, waarop de nimf eeuwig verdween.”
Gedicht van Heinrich Heine
De dichter Heinrich Heine heeft aan de hand van die legende in 1824 het gedicht ‘Die Loreley’ geschreven, waarbij ook een melodie werd gemaakt in 1837: “Ich weiß nicht was soll es bedeuten, daß ich so traurig bin”.
van Eyck
Samen met de zoektocht naar het paneel van de ‘Rechtvaardige Rechters’ kan nu in Gent een nieuwe queeste starten… Laat het nu toeval heten dat het verdwenen beeld van de nimf vlakbij het van Eyck zwembad en de Gebroeders van Eyckstraat stond – of beter: aldaar op het staketsel zat. F.D.
Aan de andere kant van Portus Ganda verwijst ‘Minnemeers’ evenzeer naar een meermin. Lees meer over de “Waterwijk”
Lees ook op deze blog:
Lees ook op deze blog:
