persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
EVENT/ STAD – 28 mei 2021 – Bloemist Jos De Troyer creëerde in 2000 de “grootste bloemenmand ter wereld” en kreeg hiervoor een vermelding in het Guinness Book of Records.
De bloemenmand was met zijn tien meter diameter en vijf meter hoog – waarin een slordige 32.000 stekplanten zaten – de grootste aller tijden. De “hangende” mand hing aan een hoge cirkelvormige stelling op het Emile Braunplein.
De Reuzenbloemenmand werd voorgesteld als een attraktie onder de vlag ‘Gent Hangt!‘, en dit vanaf 19 april 2000. Ze hing er tot oktober. Het event liep tijdens de Floraliën maar had er verder niets mee te maken. In diezelfde periode lanceerde Jan Hoet zijn ‘Over the Edges‘.
De dag na de officiële opening schreef de krant De Gentenaar/ Het Nieuwsblad, op 20 april 2000: “Sommigen noemen het een draak, een boorplatform, een parkeergarage, een vloek tussen het belfort en de Sint-Niklaaskerk. Maar eigenlijk is het de grootste hangende bloemenmand ter wereld, die onder de naam ‘Gent Hangt!‘ hoog boven het Braunplein zweeft.”
“Onder de mand is een dorp gecreëerd, met eethuisjes en drankgelegenheid, een vijver, bloemperkjes. Voor 200 frank kom je erin en kun je mand en stad bekijken vanop een loopbrug op 17 meter hoogte.”
Die hoogte kon je overbruggen, ofwel door 91 treden te bestijgen via één van de twee trappentorens, ofwel door de lift te nemem.
Waar het schoentje wrong voor de Reuzenbloemenmand was het bezoekersaantal. Iedereen moest aanvankelijk BEF 200 [€5] betalen om toegang te krijgen tot het terras en de passerelle boven. Vaste klanten konden een “abonnement” kopen tegen BEF 2.000 [€50]. Het bleek te hoog gegrepen.
Uiteindelijk zou de attraktie gratis worden opengesteld. Maar dan kwam de omliggende horeca in opstand.
Op 9 mei 2000 schreef de krant De Gentenaar/ Het Nieuwsblad: “Het loopt voorlopig niet storm voor de bloemenmand, die een kleine drie weken geleden opende op het Emile Braunplein. (…) Van een algemene korting voor Gentenaars, of het gratis bezoeken van het terras alleen, is geen sprake.”
“Opvallend is wel dat een op twee bezoekers van de bloemenmand een toerist is. initiatiefnemer Jos De Troyer begint het Gentse negativisme lichtjes beu te worden. Hij vindt dat een privé-initiatief dat de stad Gent zichtbaar maakt tot op CNN, zoveel kritiek niet verdient.(…)”
De pers vervloekt. Al in het weekend dat volgde op de opening – het weekend van 22, 23 en 24 april 2000 – scheen er scepsis te broeien. Tenminste de krant De Gentenaar/ Het Nieuwsblad publiceerde toen onder de titel ‘Weggegooid geld of niet?’: “(…) De meningen rond de bloemenmand zijn verdeeld. Ook bij de bezoekers.” Nochtans is geen enkele geïnterviewde in het verslag uitgesproken tégen. De meesten zijn gematigd enthousiast.
Maar op dezelfde krantenpagina is een opiniestuk van redactiechef Dirk Musschoot grotendeels vernietigend over de reuzenbloemenmand. “De mand en de constructie eromheen zouden lomp zijn, lelijk, een vloek in het historische stadscentrum, een commerciële stunt, een misbaksel. Dat klopt natuurlijk allemaal. De constructie is te groot voor het plein, het plein is te klein voor de constructie. Grijze, kale muren van metalen golfplaten, lelijk geel tentzeil erboven.” Toch probeerde de redactiechef in datzelfde stuk ook nog te zalven.
Cafébazen verketteren. Op 18 mei 2000 meldde de krant dat het terras van de bloemenmand voortaan vrij toegankelijk zou zijn. Er moest wel nog BEF 100 neergeteld worden om naar de top te gaan.
Dit keer waren het de neringdoeners – lees: cafébazen – in de buurt die protesteerden tegen een gratis terras. En dat de organisator nauwelijks terrassentaks aan de Stad had betaald! Ze vonden dit oneerlijke concurrentie. Ze vonden het al gortig genoeg dat de parkeerplaatsen in de buurt opgeofferd waren aan de bloemenmand.
Stedebouw en archeologen niet tevreden. De Dienst Stedebouw vond dan weer dat de constructie niet opgezet was conform de bouwvergunning. Ze was verankerd in de grond en dat mocht niet.
Ook de archeologen spraken schande, omdat de historische grond werd “toegetakeld”. Het plein bevindt zich immers bovenop het oude kerkhof van de Sint-Niklaaskerk.
De politiek springt op de kar. In het weekend van 20 en 21 mei 2000 liet de CVP [thans CD&V] haar proteststem horen in de krant De Gentenaar. De partij nam het op voor de middenstand.
De meningen geraakten nog grondiger verdeeld. De bloemenmand was bijzaak geworden. Het terras van de bloemenmand slorpte alle aandacht op, samen met enkele – volgens sommigen – pietluttige overtredingen in de bouwvergunning of in de concessie.
Maar de CVP volhardde. Ze becijferde dat de organisator met zijn terras voor 600 klanten eigenlijk BEF 500.000 [€ 12.500] aan de stad zou moeten betalen.
Jos De Troyer deed volgens de krant ook een ongelukkkige uitspraak over de sterke stijging van de omzet in de omliggende cafés. Die werd hem door de caféhouders zeer kwalijk genomen.
Wat volgde was een zware aanval van de horeca op de bloemenmand. Op 23 mei meldde de krant dat 114 horeca-uitbaters een brief aan het stadsbestuur hadden overhandigd, met de eis om het gratis karakter van het terras van de bloemenmand te stoppen.
De soap rond de Reuzenbloemenmand of ‘Gent Hangt’ liep nog even door…
De installatie van de Reuzenbloemenmand is geëindigd in een financiële kater en een dispuut tussen de Stad en de bloemist.
In de krant PZC van 18 april 2000 lezen we dat de investering, omgerekend, € mio 2,5 had gevergd. PZC vermeldt 5 mio fl. In de krant De Standaard van 8 mei 2008 stond dat het project, omgerekend, net geen € mio 2 gekost had. En: “(…) toen de bloemenmand in oktober weg moest, bleek er geen geld meer om ze af te breken. Tussen de stad en Jos De Troyer kwam het uiteindelijk tot een vergelijk. Gent bekostigde de afbraak, toen goed voor 5 miljoen frank [€ 125.000]. Jos De Troyer betaalde in natura terug door gratis voor de bloemenkorven te zorgen.”
Maar Jos De Troyer zag dat anders. In dezelfde kranteneditie in De Standaard: “(…) Vanaf 2008 wordt Jos opnieuw betaald voor zijn werk. ‘Ik heb dat nooit als een schuld beschouwd, maar als een lening van de stad die ik moest afbetalen’, reageert hij.”
Het is opvallend dat er zo goed als geen enkele foto van de installatie op het Emile Braunplein op het internet meer te vinden is. Ook de betrokken actoren schijnen niet te willen reageren op onze vraag naar fotomateriaal. Heeft dit met het voorgaande te maken?
Duidelijk is dat Gent noch de Gentenaar de mand echt gelust heeft.
Lees ook op deze blog:
20j geleden zetten Hoet & co de stad op stelten
Sint-Amandsberg was vroeger bloemengemeente
Hoera, daar zijn de Floraliën weer!
Floraliën 2022 – Het feest van de bloemenweelde
Lees ook op deze blog: