persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
GENTSE ZOMER 2016/STAD – 04 juli 2016 – Gent bloeit en broeit. Onderstaande foto’s geven weer wat we zoal opmerken in Gent – in onze rol van “Kuifje zonder hond”. Terug naar hoofdpagina
Sinds enige tijd springen ze weer als paddenstoelen uit de grond: de rommelmarkten. Zo ook vorig weekend in de Destelbergenstraat in Sint-Amandsberg. Niets nieuws onder de (waterachtige) zon. Of beter: onder een zwerk van zware wolken. →
‘Buurt-leven Otter-gemse Dries’ feestte afgelopen zondag op het scoutsterrein. Gezellig onder partytentjes genoten onderonsjes van het eten en van de covers van oldies door Eva en Mr Zebra. De wijk krijgt er overigens een nieuwe groenzone bij: tussen de Ottergemsesteenweg en de Melkerijstraat, →
Op 3 dagen tijd zakten ze met bijna 30.000 af naar het gratis festival Copaco-bana. Dit vond plaats in het Rozebroekenpark in Sint-Amandsberg, twee weekends geleden. Het festival is verbazingwekkend uitgebreid en erg divers in haar aanbod van optredens en workshops . Het mikt vooral op dertigers met kroost. →
‘Post Plaza’ was de naam van het winkelcentrum, dat begin de jaren 2000 in het oude postgebouw aan de Korenmarkt werd ondergebracht. Het kende een tiental jaren een ongelukkig bestaan, waarna het gebouw weer jaren leeg stond. Sinds zaterdag heropende het winkelcentrum onder de naam ‘De Post’. Kleren en designartikelen →
Er was ooit een tijd – de jaren 80 – dat wie Van Bignoot zei, aan een oldtimer Renault 4CV dacht. Niet enkel denken, ook zien. Optiek Van Bignoot aan de Zwijnaardsesteenweg bij het UZ parkeerde toen haar wagentje van na de oorlog, als reclamevehikel, her en der in de stad. →
Een onopvallend rijhuis met vitrine, waarop een opschrift ‘The Word Miracle Church’. Een Afrikaanse kerk aan de Dendermondsesteenweg in Sint-Amandsberg. Een online scriptie vertelt alles over de Afrikaanse kerken in Gent. Ze bevinden zich op onconventionele plaatsen in de rand van →
In een smal en onbekend straatje tussen Coupure rechts en Papegaaistraat – de Stoppelstraat – treft de wandelaar ineens een muurbrede, kunstig gemaakte muurschilderij. ◊◊◊
Zeg nooit zomaar bakkerij tegen een traiteur, net zomin je banaan zegt als het een Chiquita betreft. Bakkerij Remerie aan de Gebroeders Desmetstraat is zo’n Chiquita, met een kleine twee decennia ervaring in bereidingen en belegde broodjes. Maar ook: chef van wildpasteien en Gentsche huufvlakke. ◊◊◊
Terwijl de gazettenmakers joelden dat het krioelt van de vis aan de Watersportbaan, zou het wel kunnen dat de Gentse kanalen en rivieren krioelen van de gedumpte fietsen. Hier een opgeviste fiets aan de Lievekaai, flink voorzien van onderwaterflora en -fauna. Maar niet getreurd: vele jaren geleden kopten gazetten al dat er in Gent veel roofvissen zwemmen. Geen piranas, wel snoeken. ◊◊◊
Samen met het rommelmarktenseizoen is ook weer het straatmuzikantenseizoen begonnen. Ze floreren weer in de winkelstraten en strijken neer op pleinen. Hier een straatmuzikant op een bankje op het Sint-Baafsplein. De jongeling was uitgerust met een elektrische gitaar en een luidspreker waarin hij via een microfoon ook nog wat in het Engels neuzelde. ◊◊◊
Hij heet Frank en hij maakt inlijstingen op maat en restaureert schilderijen. Niet het Lam Gods, wel uw eigen schatten op zolder. Zijn winkel Gaspart, ooit op de Ajuinlei, huist nu aan de Burgstraat. ◊◊◊
Dit torentje, aan de Scheldeoever aan de Isabellakaai ofte overkant van Ter Platen, dateert uit het midden van de 17e eeuw. Het was onderdeel van vestingwerken tussen Schelde en Leie. Vanaf de Oostenrijkse Tijd diende het enkel nog als tolpoort. Thans wordt het de ‘Peperbus’ genoemd. ◊◊◊
Lees ook op deze blog:
Op één feit na: een garage omgetoverd tot indoor brocantemarkt waar je ook nog kon consumeren in een salon.◊◊◊
aansluitend bij het UZ, dat het terrein in bruikleen geeft aan de Stad. ◊◊◊
Het is het meest kindvriendelijke muziekfestival van Gent. Het weet hoogprofessioneel organiseren te combineren met een uitstekende sfeer. ◊◊◊
zijn de eerstelingen in dit vernieuwde complex. Eind vorig jaar betrok Albert Heijn al de kelderverdieping. Een deel van het gebouw – opgetrokken tussen 1898 en 1910 – zou ingericht worden als hotel. ◊◊◊
Het wagentje was opgesmukt met een opvallende pet en bril. Het werd een icoon en leidt een tweede leven als miniatuur. Thans maakt de brillenwinkel reclame op de flanken van trams. ◊◊◊
de stad, langs grote steenwegen, bij bushaltes en treinstations. Men vindt ze in uitgewoonde winkels in de huizenrij, of in de achterbebouwing. ◊◊◊
In ons stadshofje vonden we dit exemplaar: een Citroenlieveheersbeestje! Ze zijn zo lief meneer!, pleegt men te roepen bij zo’n vondst. Maar dan bezorgde Google ons de ontnuchtering. Hij is de meest schadelijke van zijn soort. Gezien hij schimmels eet en voortdurend van plantensoort verandert, verspreidt hij die ook. Hij kan een heuse plaag in den hof ontketenen. Overigens zijn de rode soortgenoten karakteriëel ook niet van de poes. ◊◊◊
Komende van Gent-Sint-Pieters, voor de spoorlijnjunctie – lijn Brussel en lijn Dampoort-Antwerpen – ligt een achterstraatje geprangd, genaamd Tussen-Bermen. Geen hond die er niet woont, die het weet. Tenzij de facteur allicht. ◊◊◊
Drietalige affiche aan een venster in Steenakker – Nieuw Gent: “Wie heeft er onze gestolen dahlia’s gezien?” Iemand zei me dat het een modeverschijnsel is. Dahlia’s? Enkel een grapje. Want ja, wie de dahlia’s zien stelen heeft, of weet waar ze heen zijn, heeft allicht boter op het hoofd. Onze suggestie voor een variant: “Wie heeft er mijn gestolen €50 gezien?” ◊◊◊
Zak of niet. Alleszins lopen er meer zakkenmannen en zakkenvrouwen rond in de stad dan vermoed. In Gent-Sint-Pieters bv., moet je eens goed kijken in de rechterhoek van de entrée, vlak achter de ticketautomaten op de bankjes. We schreven eerder al over Gent’s meest bekende zakkenman. Lees het artikel in ons archief. F.D.