Cursief – Caffè Rosario: de wolk in het broed was verdwenen

‘CURSIEF’ – 03 juli 2022 – Dit cursiefje is door de Blogman geschreven, geheel in de stijl van Geert Vandamme, zoals genoemde er vele heeft gepubliceerd op zijn facebookpagina…

Gezeten op een stoel op het terras van een bekend koffiecafé tegenover het Belfort, nam ik een koffie zonder daarbij een sigaret op te steken. Witte watten wolkten in de blauwe lucht. Melk wolkte in het zwarte broed.

Eénmaal te veel in de richting van mijn buurvrouw met haar ontblote navel –  geposteerd aan het belendende tafeltje – gekeken, vroeg zij mij kordaat wat er scheelde.
“Verschoning” zei ik beleefd. “U zit eigenlijk op de plek waar mijn oog gewend is een zogenaamde ‘Gentse Geest’ te ontwaren.”
Zij keek me meewarig aan.

Mijn buurvrouw draaide zich vervolgens van me weg en keek in de richting van een heerschap dat achter haar aan een tafeltje geklonken zat bij een kopje koffie: een kalende man, geboren aan het begin der jaren ’60, die een van ‘fleur de matras‘ gerolde sigaret rookte en een ‘caffè’ dronk.

Nietsvermoedend blies de kalende man een roetwolk om het hoofd van de buurvrouw, wier modieuze blauwe bles hierdoor in zwartblauwe rook werd gevangen.
Met de wijsvinger aan de slaap, hapte ze naar lucht, en kneep ze haar witte billen, die huisden in haar strakke korte zwarte rok.

Even later, als de rook om haar hoofd was verdwenen, was het heerschap als in lucht opgelost. Zijn koffiekopje had slagzij gemaakt in het schoteltje. Een rest van de ‘100% arabica‘ koffie stond er als een plasje in.

Even leek het fiets- en ander verkeer stil gevallen. Voetgangers stonden aan het voetpad genageld, daar ter hoogte van ‘Caffè Rosario’.
Op zo’n onheilspellend ogenblik dreigt de Draak op het Belfort vuur te spuwen.

Enkel de buurvrouw, die intussen haar kopje had leeggedronken, had niets in de gaten. Ze pakte haar spullen bij elkaar, en ging zonder omkijken.

Starende in mijn koffie, zag ik dat de wolk in het broed was verdwenen. Wit was zwart en wolk was broed.