STRATEN – Wondelgemstraat, bijna drie jaar later


header copie - aangepast persblog.be - kopie (2)persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina

 

STRATEN 07 januari 2019 – Het is inmiddels bijna drie jaar geleden dat we de Wondelgemstraat afschuimden om snapshots te nemen van straat en huizen. Het eerste dat opvalt, is dat sinds de woontorens van het Rabot gesloopt zijn, of toch bijna, het café Bentos is dicht gegaan [en intussen weer open]. Allicht zag de uitbater zijn klandizie verdwijnen, nadat de residenten van de Rabottorens noodgedwongen zijn vertrokken. We hebben de gouden tijden van het café nog gekend. Mijn madam van toen en ik zaten er ruim anderhalf decennium geleden vaak op zondagochtend te aperitieven met jan en alleman. Van sommige markante stamineegasten heb ik nog eigengemaakte schetsen bewaard…

Terug naar hoofdpagina

Wondelgemstraat, café Bentos
Mijn schets uit begin de jaren 2000: stamineegaste

Het is Driekoningendag. Nergens in de straat is een trio te vinden dat daarnaar verwijst. Dit hadden we dan ook niet verwacht. Hier wonen nog weinig oorspronkelijke Gentenaars. Turkse Gentenaars vormen er een substantieel deel van de bewoners. Zo ook Harun, die we zo goed als drie jaar geleden, begin april 2016, tijdens een eerste fotoreportage van de straat tegen het lijf liepen. Nu opnieuw. Hij herkende mij nog. Harun poseerde trots voor de foto. Tijdens de eerste ontmoeting vertelde hij dat zijn grootvader de eerste commerçant van Turkse origine in de straat was. Toen hij met pensioen ging, is de tv er nog op afgekomen. ‘Büyükbaba’ – wat ‘grootvader’ betekent in het Turks – had er een groente- en fruitwinkel. Harun zette die voort en breidde die fors uit. Nu heeft hij het belendende huis gekocht. Het gaat goed met Harun.

Harun
Ergun’s Market

Harun vertelde me bijna drie jaar geleden ook dat de Turkse gemeenschap niet meer in de meerderheid is in de Wondelgemstraat. Er zijn sinds enkele decennia vele nationaliteiten neergestreken.

Het is een dag dat grijze wolken regeren. Veel passanten op straat zijn er niet. Het is natuurlijk ook zondag. Maar dat merk je niet aan het autoverkeer. Auto’s rijden op en af, knip of geen knip. De straat werd aangelegd in 1875. Het was een volkse buurt in vol industrieel tijdperk met de Sint-Jozefkerk als Christelijk centrum en de Wondelgemstraat als handelscentrum voor de Rabotwijk. De fabrieken in de buurt waren aan de Opgeëistenlaan, de Gebroeders De Smetstraat, de Gasmeterlaan, de Nieuwevaart, de Frans Van Ryhovelaan… De kerk werd vorig jaar door de stad aangekocht om er een buurtplek van te maken. F.D.

Drietorekensstraat – zijstraat Filips Van Cleeflaan – zicht op Sint-Jozefkerk (maart 2017)
Sint-Jozefkerk vanuit de Maria-Theresiastraat (april 2018)

Ze zijn in de minderheid. Maar toch. Er zijn in tegenstelling tot wat de goegemeente denkt, toch nog “Belgisch aandoende” handelszaken in de Wondelgemstraat.

 

Lees ook op deze blog:

STAD – De Rabotwijk van toen en nu

Wondelgemstraat, straat van ‘büyükbaba’

 

 

Kanttekeningen bij de Rabotwijk

 

 

Rabotwijk: de fabrieken, de arbeiders en hun dialect (19e eeuw)

 

Turkije aan de Leie: Het verhaal van de Sleepstraat

 

 

Tussen Rooigem en Begijnhoflaan: Bevrijdingslaan

 

 

Naar Facebook

 

Lees ook op deze blog:

STRATEN – ARTIKELOVERZICHT 2019-2020
STRATEN in 2016 - ARTIKELOVERZICHT
STRATEN in 2016-2017-2018 – ARTIKELOVERZICHT