STAD/ VOLK – Vroeger [op de Koornmarkt], was het allemaal …

STAD/ VOLK – 08 oktober 2020 – Het is vijftien jaar geleden dat deze beschouwing werd neergepend, maar de auteur nam zelf een flinke sprong in het verleden toen hij dit neerschreef…

“Vroeger, was het allemaal …

Pauze op de Korenmarkt. Terrasje.
En toen, en toen. Kreeg ik ineens last van weemoed.
Jaren geleden was dit mijn favoriete plekje.
Ik was toen ‘garçon’ in de ‘Forum’ en na mijn werktijd heb ik er uren, dagen, nachten versleten met kletsen en zeveren en lollen met klanten, vrienden, met patron ‘Bokseur’ Daniël, ‘Den Duuzjardin’, die meer op het terras zat dan achter zijn kassa.
Zaten we te lachen en ‘punten’ te geven aan de boerkens van den buiten die voorbijkwamen, draaide daar mijn eerste tong.

Was daar voor de eerste keer strontzat. Dan gingen we met heel de bende onze kater wegeten in café-hotel Du Progrès. Tijdens de Gentse Feesten poen geschept, ohlala, op tien dagen had wel je 100-duust muken binnen. Na de feesten gingen we dan met al het horecapersoneel van de markt het zwijn uithangen in het (toen) nieuwe Novotel om de hoek. Allemaal met kleren en al het zwembad in en daarna verder feesten in één van de kamers, (“We pakken de suite!”) wakker worden met een wildvreemde in je armen.
Had daar voor de eerste keer een gebroken hart. Bolde daar mijn eerste frietzak en snoof mijn eerste lijn. Wist toen waar de beste toiletten waren om ze ‘deftig te kunne leggen’.

Kwam zatte Frans de schoon maagdekens verleiden en Tsjoeleboele een danske doen.
Walter De Buck kwam zijn beklag maken bij ons omdat hij niet binnen mocht in het ‘Vliegend Peerd’ op ‘t Klein Turkije. “En zhen hier alles aan mij te danken!”.
Toen nog de Chinees in vlammen zien opgaan, een razzia in het ‘Dambert’ meegemaakt, een stoelengevecht tussen de linksen van het Dambert en de rechtsen van ‘de Platte Beurs’.
(“Zouden we niet eens de flieken bellen, Daniël, het ziet er serieus uit!”
“Joengne, nie zoage, ge ziet toch wel dat die ulder oant amuseren zijn, woar ?”)

De café van Gloria in de fik zien gaan, iedereen wist dat het voor de verzekeringen was want het hele personeel, de kok en madame pippi stonden al een halfuur voordien bij ons aan de toog zich te bezatten.
Toen mocht je nog parkeren op de Korenmarkt. Ik had toen een Citroën DS. Dat was toen volledig ‘in’ en een ongeloofelijke ‘attout’ [sic] om gasten en wijven binnen te draaien.
Als ik kwam werken stond die altijd pal voor de Forum.
Ik was toen 19 jaar, ging gaan werken om mijn studies te betalen en had er de tijd van mijn leven.
King of the Korenmarkt. All seemed limitless.

En nu ? En nu is alles weg, de Forum bestaat niet meer, den ‘Duuzje’ is na talloze faillisementen (volgens het laatse wat ik gehoord heb) taxichauffeur geworden. Franske is dood en Tsjoeleboele waarschijnlijk ook. Veel vrienden zijn niet meer. Tsja, ééntje heeft zich opgehangen, die snuif moet je niet blijven doen. In het Dambert ruikt het nu zelfs fris, daarbij: van die jointen viel ik toch altijd in slaap, no miss. Nu is er nog alleen maar een onpersoonlijke bediening op het terras (cola? verdien je niets aan) en gejaagde mensen die voorbijlopen, ik zou ze zelfs geen ‘punten’ meer willen geven.

Das het leven zeker ?”