persblog.be – Verhalen uit en over Gent – naar hoofdpagina
‘CURSIEF’/ VOLK – 13 januari 2021 – Ik was waarnemer en getuige van de mooiste tijd van Gent en wel van op de eretribune, op de dorpel van Sint-Baafs. Het geweten van het Lam Gods, al wilden de boze bonzen dat niet geweten hebben. Ik heb er bijna iedereen gekend, die naam en faam had of kleur gaf aan de ziel van de stad van Anseele en Artevelde.
Ik zag elke dag de gouverneur passeren als een toonbeeld van minzaamheid, steeds met een vriendelijke hoofdknik in onze richting. Een liberale voorman die in de overvolle hoofdkerk zijn laatste eredienst bewees.
Roland zat met een koffie in ’t Vosken en PDW met een bril op zijn voorhoofd en een Omer in de Rechtvaardige Rechters. Terwijl de geur van heerlijke mossels opsteeg uit Brasserie Bridge. Luc De Vos kwam voorbij een beetje slonzig met zijn plastic boodschaptas. Luc van Thuis op de terugweg van slagerij Aula.
Alain Platel met zijn krullen en zijn hond van op de schoendoos van de Hush Puppies, zo’n kachelbuis op poten. Zijn zus Pascale bracht een curieus bezoek aan de Heilige Grafkapel en hun tantes gingen naar de elf -uur- dienst. Bard Hebbelynck bespeelde de snaren van zijn harp.
De Russische Elizabeth-laureaat vedelde op zijn viool. Brugse Gentenaar en het vijfde wiel van de Stones, Dany Vandenbossche drentelde voor de etalage van Standaard Boekhandel waar Rita al 35 jaar de vriendelijkheid zelve was. Rudy Moeraert zat aan een Porto bij de Belleman. En Marc Van Hecke vertelde voor de zoveelste keer zijn wedervaren tijdens de beginjaren van de Gentse Feesten.
Guido Lauwaert zat aan zijn derde hart en latte macchiato met uitzicht boven het schouwtoneel van het NTGent. Jan Hoet haalde bijna voor het laatst alles uit zijn schouderbeweging en een laatste sigaret om de kathedraal te herdopen tot een kunsttempel voor de de duur van de dagen van Sint-Jan. En de dravende castagnetten van paardenhoeven stegen op vanuit de orkestbak van de koetsen van de Groene Staek.
Frank Liefooghe toverde uit zijn Bic blauwe engelen. Michaël Borremans verfde jazzy streepjes naast de Maagd van Gent. Deene van het gelijknamige antiquariaat vervolledigde de revue in zijn vestimentaire verschijning van Engelse landlord.
Joris Rasemont bespeelde de Beiaard ooit mede begeleid door organist Edward De Geest. En Gent veranderde al helemaal in muziekstad, meestal op mijn verjaardag op 15 september. Groene schoolkinderen, gele toezichter, paarse stadswacht, rode vlaggen. Een bonte stoet trok steeds door Gent. En vanop de terrassen met de kleinste begeleidingsband van een zwarte recorder, weergalmde de bariton van Gent. Maar nu niet meer. Het schijnt dat de bomen nu kunnen wandelen. Maar een voorname heer heeft mij eens gezegd: “Johan, bomen komen elkaar niet tegen, mensen wel.” Onthoud dat goed.
© Johan Anthonis, kunsthistoricus en voorheen o.a. onthaalmedewerker in de Sint-Baafskathedraal
Lees ook op deze blog:
Vroeger [op de Korenmarkt], was het allemaal …
20j geleden zetten Hoet & co de stad op stelten
Jo Veldeman ‘cursief’: Bombazijn aan de Blandijn. Anarchie!
Lees ook op deze blog:
