CURSIEF – 10 anekdotes van de Blogman; gebundeld

CURSIEF – 08 augustus 2022 – Maak kennis met 10 anekdotes van de Blogman. 

KORT

1. 1. 1. Het huis aan de Sint-Pietersnieuwstraat bij de hoek van Bagattenstraat.
      2. Het hoekhuis/ winkel aan de Zwartezusterstraat/ Struifstraat.
      3. Bergougnan: veel voeten in de vervuilde aarde.
      4. Ottenstadion jaren ’80: vechten met de rijkswacht.
      5. Over “den Duits” en versbakken luxe in ’60.
      6. Hoe het jaareinde tegelijk hartverwarmend en troublerend werd.
      7. Als de tijd van de Prinsenhoffeesten aanbreekt…
      8. Toen de Blogman, vol kattekwaad, onstuimig aanklopte aan de poort van het Slot van Laarne…
      9. Je bent jong en je wilt wat

   ….10. De cowboy op ’t Veerleplein

   MEER UITGEBREID

   1. Het huis aan de Sint-Pietersnieuwstraat bij de hoek van Bagattenstraat.
   Dit huis speelde een cruciale rol in de Blogman’s leven. In juli 1981 diende het namelijk als mijn tijdelijk verblijf bij mede-studenten tijdens de Gentse Feesten (3de verdieping). Toen hij na enkele nachten zwerven op een ochtend, met de eerste tram en in gezelschap van een demoiselle, niet naar dit huis terugkeerde, was mijn huwelijk al in de kiem. Plaats van de touche: Klein Turkije.

   

   2. Het hoekhuis/ winkel aan de Zwartezusterstraat/ Struifstraat. Als 9/10-jarige zat ik in dit hoekhuis op de eerste verdieping aan tafel. Ik keek door een van de raampjes en zag het gebladerte, afkomstig van de tuin van Sint-Lucas. Ik zat daar samen met moeder, vader en mijn twee zussen bij familie die er een winkeltje hadden.
   Bij een bord met sla, merkte de olijke vader des huizes op dat het groen die ochtend nog geplukt was aan de bomen in ons gezichtsveld. Slechts één seconde heb ik hem geloofd. 😉 →

   

   Dit pittoreske straatje ligt bij de Struifstraat, met de hoek van de Zwarte Zusterstraat. De muur rechts hoort bij het Sint-Lucasinstituut.
   De tijd waarover sprake is 1968/1969 !

   3. Bergougnan: veel voeten in de vervuilde aarde. 1982 – Je was jong, 23, en je wou wat. Dat je nu op deze desolate plek reed, had te maken met een onbedwingbare ambitie om iets te betekenen in de economische journalistiek. Een week eerder had je aan tafel gezeten met de hoofdredacteur van Trends magazine. Uit zijn fichebak werd de eerste opdracht gevist: ga op interview naar Bergougnan in Evergem! Lees méér

   

   4. Ottenstadion jaren ’80: vechten met de rijkswacht. Ooit waren aan de bezoekerskant van AA Gent heroïsche taferelen te aanschouwen. De Blogman heeft er gewoond tijdens de tweede helft van de jaren ’80 tot begin ’90, en heeft er op voetbaldagen onvergetelijke taferelen meegemaakt tussen ordediensten en hooligans.  Lees méér

   

   5. Over “den Duits” en versbakken luxe in ’60. Weete gij da? – Elk jaar op nieuwjaarsdag, sprongen ze in de leefkamer van de Blogman’s meter en mijn peter, van honderd meter hoog naar het besneeuwde dal: die skiërs met hun schansspringen in Garmisch-Partenkirchen.
   Ze kwamen van rechts van de koekoeksklok, vanuit een hoog meubel dat geconstrueerd was met het oogmerk om er een kijkkast in te plaatsen. Lees méér

   

   6. Hoe het jaareinde tegelijk hartverwarmend en troublerend werd. Je kon hem soms zien zitten in de laadruimte van een camion aan Onderbergen in november, en aan de Recollettenlei in december: de Blogman. De laatste locatie had zicht op de historische Ketelvest.
   Die camion werd een beetje de succursale van persblog.be. Echter is de eerste en enige bestaansreden van die camion dat hij kantinewagen is voor een ondernemend gezelschap vaklui… Lees méér

   

   7. Als de tijd van de Prinsenhoffeesten aanbreekt, mijmert de Blogman over de tijd dat hij bij het plein woonde. Hier, in het bijzonder, toen hij met Walter De Buck aan de meeneempizza zat. Lees méér

   

10. De cowboy op ’t Veerleplein. UPDATE 2023.12.31
Nog een anekdote. In de jaren negentig kwam ik vaak in een nachtwinkel op ’t Veerleplein (kant Rekelingen). Toen ik daar eens voor de deur stond, stormde de (Pakistaanse) winkeljongen op me af met de vraag of ik een buitenlander wilde te woord staan die naar een toeristische plek vroeg. Hij begreep hem niet. Hij stelde de toerist aan me voor. De man was rijzig en droeg – warempel – een authentiek cowboypak, incluis ‘stetson’ hoed en ‘rattlesnake boots’! Hij keek me minzaam en verwachtingsvol aan. Ik sprak hem aan in het Engels, er vanuitgaande dat hij Amerikaan was. Hij bleef minzaam kijken, en toen stelde hij zichzelf voor: Bobbejaan Schoepen! “Zeg het maar in het Vlaams”. Hilariteit!